Ik was drie dagen in de Peel. Mijn vader komt uit dat gedeelte van Brabant. Ik heb vage herinneringen aan incidentele bezoekjes aan mijn opa en oma en een oom en tante. Maar ik wist verder niets aan verhalen en hoe hun leven was. Die kant van mijn familie was zo’n zwarte vlek. Daar wilde ik verandering in brengen. Met wat genealogisch speurwerk had ik wel al van zowel mijn opa als mijn oma 4 overgrootouders opgespeurd. Ik zit in tijd terug rond 1700. Ook is duidelijk dat ze allemaal uit de Peel kwamen, maar verder zijn dit maar namen op papier.

Ik ging met een oud fotoboek uit de erfenis van mijn ouders naar een nicht. Ook mijn nicht had oude foto’s van haar moeder. Ook bij haar was er geen toelichting bij. Maar met die foto’s als leidraad praatten we de hele regenachtige middag door. Over en weer wisten we toch nog van alles op te rakelen aan herinneringen. We kwamen tot de conclusie, dat we behoren tot een familie die zowat niet spraken over hun verleden. Dus kreeg ik weinig tot geen verhalen, anekdotes te horen, waar ik op hoopte. Want ook mijn nicht kreeg op vragen hele summiere antwoorden. Zij heeft altijd in Brabant gewoond, in tegenstelling tot ikzelf. Beiden zagen we foto’s, die we nog nooit gezien hadden. Zoals deze foto, waar je mijn oma’s familie op ziet. Ik herken alleen mijn opa en oma op de eerste rij 3e en 4e van rechts. Zo mooi met al die Brabantse hoofdtooien.Mijn oma had nog 4 zussen. Die staan erop, maar wie is wie? Ik had zelf een foto meegenomen van die 5 zussen, want ik wist dat één van hen mijn oma is, maar wie. Daar kon mijn nicht opheldering over geven: mijn oma is de vrouw links. Maar het grappige was, dat zij het gedeelte van deze foto van het drietal dat in het midden staat, als losse foto had. En inderdaad, als je goed kijkt zie je dat dames links en rechts eraan geplakt zijn. Zo deden ze dat vroeger.