Een gedeelte van de Purmer heet de Nespolder. Er staat een houten huis op een terp. Vooraan de weg naar het huis staat een poort met bijzondere poortwachters. Die ben ik eens van dichtbij gaan bekijken. Er zit vast een verhaal achter en dus ben ik op zoek gegaan naar de geschiedenis ervan. De Nespolder was een veenderij. Rondom het huis is er een tijd lang (rond 1900) veen afgegraven. Dat werd per schip afgevoerd, eerst naar de Nesmolen, die aan de overkant van de Purmerringvaart aan het Molenpad stond. Die molen is weg, maar het huisje, weliswaar nog maar een gedeelte ervan, staat daar nu nog in zijn volle glorie. De figuren op de poort vertellen dus het verhaal van de turf.Maar de poort is op zich van een bijzondere constructie. De grote  wielen verbonden aan de kleine wielen beneden zag ik altijd wel. Ik dacht eigenlijk dat het gewoon ter decoratie was. Nu zag ik ook, dat er een naambord op zit in mooie sierletters: LOUISA. (wit bord naast de rechter paal) Wat kan dat nou zijn? Vast niet de naam van een bewoonster. Ik ontdek op de site van Geschiedenislokaal Waterland een foto van een baggerturfmachine, die in de Nespolder werd gebruikt met de naam LOUISA. Ik denk nu,  dat de wielen ook onderdelen zijn geweest van die machine. Dat weet ik niet zeker, want op onderstaande foto kun je de machine niet zien, hoewel de titel dat aangeeft. Maar op deze site lijkt me toch voldoende bewijs geleverd. Zo leuk, dat de huidige bewoners van de Nes de geschiedenis van die historische plek zo in ere houden.