Ik zou er niet over bloggen, maar het zit me tè hoog. Het is zo confronterend en verdrietig. Mijn schoonzus (we zijn even oud en beiden met Limburgse roots.  ) heeft het aardse leven ingeruild voor …………………………..iets anders.

Te vroeg

Te jong

Zo oneerlijk

Maar helaas, onvermijdelijk.

Erger lijden is haar bespaard.

19 gedachtes over “

  1. Ach, wat een verdriet is dit. Gecondoleerd, Jeanne. Het troost de achterblijvers misschien dat ze niet verder hoefde te lijden, maar dat maakt het gemis van een geliefd mens heus niet minder.

    Like

  2. Mijn oprechte medeleven, niets mis mee om daar tóch over te schrijven, verdriet hoort ook bij het leven en mag best gedeeld worden als dat verlichting kan brengen. Heel veel sterkte.

    Like

  3. Graag wil ik je mijn medeleven tonen met het overlijden van je schoonzus. Sterven hoort bij leven maar het is soms moeilijk om het daarmee eens te zijn. Ik hoop dat je hele mooie herinneringen aan haar zult hebben. Veel sterkte, Jeanne.

    Like

  4. Wat een verdrietig bericht, Jeanne.

    Wat kan ik me goed voorstellen hoe confronterend dit moet zijn.

    Hoe je, zonder dat je iets kan doen, moet toezien hoe een dierbaar iemand lijdt en uiteindelijk moet overlijden. Dat dat op een leeftijd gebeurt, dat je nog volop wil leven, zoals je dat zelf ook doet. Pijnlijk.

    Is dit de vriendin van Jan, of familie van Sjaak?

    Ik wens jou en Sjaak alle goeds en kracht toe.

    Lieve groet, Marlies

    ________________________________

    Like

Plaats een reactie