Het zit er op, mijn oppasvakantie in eigen dorp. Het is een heel bijzondere vakantie geworden. Net nu ons dorp leeggestroomd is en het overal erg rustig is kon ik van die rust op een heel andere manier genieten, dan dat ik thuis zou zijn. Ik ondernam af en toe een uitstapje, net als altijd, maar nu met de restrictie, niet al te lang van huis te zijn vanwege de hond.
Anders was, dat ik regelmatig ’s morgens vroeg over de dijk liep. Zonder hond kon ik mezelf daar niet toe zetten, maar nu deed ik het fluitend. Met de hitte is het dan natuurlijk ook op zijn lekkerst daar. En als je dan dat beest ook ziet genieten is de dag alweer goed begonnen. Daarna ging ik in de vroege ochtenduurtjes aan het werk in het atelier. Dat klinkt serieus, wat ik produceer is zwaar amateuristisch, maar heerlijk om te doen.
Het park is aan de overkant, dus een ommetje onder de bomen was zo even gemaakt om de hond uit te laten. Zo leer ik in dat park nog eens alle paadjes kennen. Ik kwam er niet heel vaak. Met een hond bij je maak je heel makkelijk een praatje heb ik gemerkt. Dat maakt de wandelingen heerlijk afwisselend en gezellig.
De dag werd steeds afgesloten met een flinke wandeling over de dijk langs de Purmerringvaart. Vanwege de hitte liep ik overdag niet heel ver, maar zo’n grote hond als Aragon moet wel voldoende beweging krijgen. Dus heb ik in de schemering heel wat mooie zonsondergangen gezien.
Het oppasadres is hemelsbreed misschien 300 meter van mijn eigen huis vandaan, maar doordat er water tussen zit ben je eigenlijk aan een heel andere kant van het dorp. Zo heb ik nu pas gezien, maar dat kan ook door de hitte komen, hoeveel mensen zwemmen in de ring en dus dichtbij huis hun verkoeling zoeken. Zelf heb ik het nog nooit gedaan, maar ik hou dan ook niet van zwemmen. Heerlijk dat het kan.
Het was ook nog eens speciaal, omdat Sjaak en ik nu ieder onze eigen stek hadden. In ons eigen huis hebben we ook ieder onze kamer, maar je komt elkaar wel de hele dag tegen. Niet dat ik een hekel aan manlief heb hoor, integendeel. En we geven elkaar ook alle ruimte en toch…..is er een soort behoefte. Menigmaal heb ik geroepen: ‘Ik wou, dat ik eens alleen thuis was!” Ik kan het niet zo goed uitleggen, maar het is misschien wel herkenbaar.
De afgelopen weken ben ik dus veel alleen in het oppashuis geweest. Het was een goede ervaring om te kijken hoe ik mijn dag invul als ik met niemand rekening hoef te houden. Als je, zoals wij, al bijna 44 jaar getrouwd bent, ken je zo’n situatie eigenlijk niet. We hadden dus zogezegd een latrelatie. Ik weet nu, dat ik dat best zou kunnen. Voor een paar weken is het leuk, maar ik vind het toch ook heel fijn om weer bij manlief thuis te zijn.
Kortom, het was een mooie, inspirerende en leerzame ervaring: een heel bijzondere vakantie. Door de warmte ben ik nog lang niet aan alles toe gekomen wat ik had willen doen in die andere omgeving. Ik hou me dus aanbevolen voor een herhaling. Niet in de laatste plaats om in het gezelschap van mijn nieuwe vriend te zijn.
Sjannesblog 
Met een hond is wandelen veel leuker, maar het heeft ook wel zijn nadelen natuurlijk. Leuk om te lezen hoe je het alleen zijn ervaren hebt. Heel herkenbaar ook.
LikeGeliked door 1 persoon
Altijd leuk, dat kijken met andere ogen. Zo’n hond laat je je dagelijkse stappen wel zetten. En wat vond je man van het experiment? 😉
LikeGeliked door 1 persoon
Hij is graag alleen en kon nu ongestoord lekker lezen enzo, Tja!
LikeLike
😁
LikeLike
Ik vind het heerlijk om af en toe eens alleen thuis te zijn. Dat begon toen ik drie opgroeiende kinderen in huis had, wat was dat fijn als het huis eens leeg was en je het helemaal voor jezelf had. Haha, het is nooit meer opgehouden, dat gevoel, ik vind het nog steeds fijn als Mart een ochtend gaat fietsen…..
LikeGeliked door 1 persoon
Een hond lijkt me helemaal niets… maar hij ‘dwingt’ je wel om naar buiten te gaan. Als ik na het eten wel eens een rondje loop (gebeurt haast nooit…) dan heb ik het gevoel dat ik mezelf uitlaat. Misschien moet ik, als ik ooit (!) met pensioen ben, een uitlaathond zoeken. Niet de lasten, wel de lusten :-).
Alleen thuis zijn is heerlijk. Ik herken je verhaal & gedachten helemaal. Maar ik zou toch zeker niet permanent alleen willen leven. Een LAT-ervaring zoals jij de afgelopen week had, heb ik niet. Lijkt me ook prima! Niet de laten, wel de lusten :-D.
LikeGeliked door 1 persoon
Manlief en ik zelf vinden het prima om zo nu en dan alleen weg of thuis te zijn. Herkenbaar dus. Leuk zo’n oppas adres.
LikeGeliked door 1 persoon
Ach wat een lieverd. Lijkt op mijn hond Lara van vroeger, ook een zwarte labrador. Je gaat haar/hem missen.
LikeGeliked door 1 persoon
Ik denk zomaar dat de eigenaren van die lieve Aragon heel graag gebruik maken van jouw enthousiasme als oppas in de toekomst. Wat is het toch leuk als dingen zo goed uitpakken. Je probeert domweg eens wat en dan blijkt iedereen er helemaal gelukkig mee. Offe….heb je een zootje achtergelaten in dat schitterende atelier? 🙂
LikeGeliked door 1 persoon
Wat denk jezelf?
LikeLike
De hond zal je missen.. en jij hem.
LikeGeliked door 1 persoon
Herkenbaar, ook ik ben graag alleen, maar niet altijd.
LikeLike
Het schilderij Dame in Rood is van jouw hand? Ik vind het mooi. De hond ook! Goed om te merken dat je goed alleen kunt zijn. En wie wil er nou niet af en toe alleen zijn. Ik heb gemerkt dat ik goed een paar weken alleen kan zijn maar alleen eten vind ik al snel erg ongezellig.
LikeGeliked door 1 persoon
Dank je.
LikeLike
Ik zou dat ook wel eens willen doen, even alleen zijn, een paar daagjes op retraite, voor mijn part ergens bij de paters die van dat lekkere bier maken. Ik ben dan wel niet katholiek, maar bier heb ik bij de leeuwbrouwerij in Valkenberg wel gebrouwen….
LikeGeliked door 1 persoon
Ik herken heel veel dingen. Ook ik heb soms dringende behoefte om eens alleen in huis te zijn. Dat gebeurt nu niet zo vaak meer. Vroeger genoot ik van mijn lange zomervakantie. Dan wilde ik het liefst aan het begin op vakantie, om daarna bijna vier weken lang overdag alleen thuis te zijn.
Een hond zorg voor heel veel sociale contacten. Dat hoeven geen diepgaande gesprekken te zijn, maar je gaat elkaar op den duur herkennen. Dat schept toch een band.
LikeGeliked door 1 persoon
Je hele schrijven klinkt als een fijne ervaring. Wandelen met een hond of kind schept een band.
Fijn voor iedereen dat het allemaal zo goed meeviel.
LikeGeliked door 1 persoon
Alleen zijn heb ik nooit erg gevonden. Pas bij mijn huidige vriend heb ik niet zoiets van, moet jij niet ff weg? Toen ik alleen was vond ik het heerlijk alleen een dagje weg te gaan. Mooie hond, hij doet me aan mn oude maatje Max denken.
LikeGeliked door 1 persoon