Het grote voordeel van een overnachtingsadres aan het wandelpad is, dat je vroeg kunt vertrekken. Om kwart voor 9 waren we ‘en route’. De zon was net boven de horizon en de velden waren licht bevroren. Wat hebben wij genoten van de opkomende zon met het strijklicht, dat alles in volle gloed zette. Net buiten Montfort kleurde de ruïne mooi op in de zon.
Langs het akkerland staan hier overal bomenrijen. Deze ochtend leverde tegenlicht-opnames een bijzonder lijnenspel op.
Velden vol winterprei schilderden mooi met de lucht.
En weer iets verder kwamen de kleuren van de aspergeplanten er nog bij. Wat een kleurenpalet!
Aspergeplanten dragen rode besjes als vrucht. Ik wist het niet, maar had de besjes wel vastgelegd op foto.
Na 10 kilometer konden we in Slek-Echt even vertreden in het Slekkerhoes. (betekent Slakkenhuis). In de hele streek langs de Maas is erg gevochten in de oorlog. We kwamen regelmatig, ook in vorige etappes, monumenten tegen, maar we zagen ook, dat veel dorpjes nog maar weinig oude gebouwen hebben, alles is na de oorlog herbouwd. In dit uitgestrekte platteland, vlak bij de Duitse grens vonden ook vele Engelsen en Amerikanen de dood. Bij een bos dit monument ter nagedachtenis aan vliegeniers.
Heide is de naam van een wijk in Susteren. Voor mij speciaal, want we wandelden vlak achter die woonwijk, waar mijn geboortehuis staat, langs. Deze dagetappe was al 24 kilometer, dus we liepen er niet helemaal naar toe. Ik was er immers in september al eens terug geweest.
We doorkruisten natuurgebied ‘het IJzerenbosch’ en ongemerkt liepen we Duitsland in. Hier is Nederland letterlijk op zijn smalst, dat ervaar je zo. Via de dorpjes Isenbruch
en Millen met zijn grenskasteel
bereikten we Sittard. De Petruskerk was dit keer ons baken waar we op afliepen, vlak langs de Geleenbeek. Tot bijna in het centrum was de route daardoor onverhard. Zo was ik Sittard nog nooit binnen gekomen!
De stadsomwalling voerde ons naar het centrum van Sittard en vandaar bogen we af naar het station. Nu we toch zover zuidelijk waren, gingen we nog even op familiebezoek voordat we de trein naar huis namen na weer twee prachtige wandeldagen.
Sjannesblog 
Prachtige foto’s! Ja de asperages als kamerplant krijgt soms ook rode bessen.
LikeGeliked door 1 persoon
Wat een prachtige foto’s Jeanne. Ik zou zo wel af willen reizen naar Limburg om te gaan wandelen.
LikeGeliked door 1 persoon
Mooi Nederland! En dat van die besjes wist ik ook echt niet. Zo leert een mens weer wat bij. Mooie reportage van je wandelroute.
LikeGeliked door 1 persoon
Wat een mooie kleuren en wat een mooi licht. Gave foto’s.
LikeGeliked door 1 persoon
Ik heb jullie niet gezien.
LikeGeliked door 1 persoon
Jij de volgende keer!
LikeLike
Wat een juweeltjes deze foto’s!
LikeGeliked door 1 persoon
Heerlijk toch, zo wandelen. En met mooi weer, dat is altijd een extraatje!
LikeGeliked door 1 persoon
Hey, ze hebben een extra dakje op de ruïne in Montfort gezet… Mooi. Toch maar weer eens gaan kijken.
LikeGeliked door 1 persoon
Mij troffen de landschapfoto’s van de preivelden en de uitgebloeide asperges… prachtig!
LikeGeliked door 1 persoon
Wat een mooie foto van de Petruskerk, zo boven de ‘Keutelebaek’, met zowaar een voorzichtig zonnetje op de verder grijze zondag.
LikeGeliked door 1 persoon
Maar dit was in het echt op vrijdag de 23 ste, een hele stralende dag!
LikeLike
De dag dat ik rondje dorp liep 😀
LikeGeliked door 1 persoon
Van dit traject kan ik mij weinig herinneren. Alleen de naam Susteren weet ik nog, maar Montfort zegt me niets. Tijd om daar weer eens naar terug te gaan.
LikeGeliked door 1 persoon
Mooi genomen die foto van de asperge met de rode besjes. Ik wist ook niet dat die er aan kwamen.
LikeGeliked door 1 persoon