Voor het eerst gingen we met de kerstdagen weg. Dat kwam door Broes en Storm, de katten van Bea, die verzorging nodig hadden. Over het verzoek van Bea , die ik slechts kende van haar blog, hoefde ik niet lang na te denken.
Het was voor ons een weerzien met Zeeland, zoals jullie in voorgaande blogs hebben kunnen lezen. Hoewel we Zeeland alleen nog maar ’s zomer hebben meegemaakt, mag Winter in Zeeland er ook zijn. We hebben tenminste enorm genoten!
En met de spreuk op het huisje ben ik het dus volledig eens.
We zijn alweer een paar dagen thuis, maar Zeeuws Vlaanderen laat me nog niet los. Helaas hoef ik hier in Waterland niet meer naar de vuurtoren te zoeken, die een markeerplek was voor de plek waar onze heerlijke vakantiewoning stond. We hadden het over ‘onze vuurtoren’. Tijdens onze wandelingen deden we, wie hem het eerste aan de einder zag opdoemen. En zelfs, of juist in het donker, was het die toren, die de richting aangaf met zijn ritme van 10 tellen aan en 4 tellen uit!
Dit jaar hoop ik er ook heen te gaan. Mooie foto’s heb je gemaakt.
LikeGeliked door 1 persoon
Wat staan de jongens er mooi op! Nogmaals dank je Jeanne!
LikeLike
Die twee zijn echt fotogeniek.
LikeGeliked door 1 persoon
Vuurtorens hebben iets magisch’…
LikeGeliked door 1 persoon
Hiet terecht gekomen via Matroos.Zo leuk dat mensen elkaar helpen.Fijne foto’s heb je er gemaakt.Wens je meteen een gezond en creatief 2019
LikeLike
Moeten een paar heerlijke dagen zijn geweest. Strand, zee, vuurtoren en ook nog in knap gezelschap.
LikeLike
Echt fijn! En wij hebben het ook over onze vuurtoren als we daar zijn. En anders ook. Dus niet die van Egmond waar we ook best wel vaak zijn
LikeGeliked door 1 persoon
Kattenoppas op zo’n plek, een buitenkansje!
LikeGeliked door 1 persoon
zodoende kwam je dus in Zeeuws-Vlaanderen terecht, waar je dus die mooie reeks wandelfoto’s hebt gemaakt. Wordt die voortoren van jou nog verlicht? Ik denk van niet het gaat teugeswoordig allemaal met navigatietechniek. Niet om te snoeven, maar vanuit mijn achtertuin heb ik mooi uitzicht op MIJN kerktoren met zijn verlichte wijzerplaat.
LikeGeliked door 1 persoon
In 2011 werden de lichten van deze vuurtoren te Breskens gedoofd. Hij had geen nautisch nut meer, was totaal verwaarloosd en men zette hem te koop. Hij is volledig demontabel, gemaakt van gietijzer. In 2013 hebben we met een aantal vrijwilligers de handen uit de mouwen gestoken om de vuurtoren te redden. Hij werd gekocht voor één symbolische euro van de Vlaamse gemeenschap. Deze toren was bezit van België. Als bruidsschat werd de vuurtoren mooi geschilderd en hersteld. Toen begon het echte werk voor de vrijwilligers. Wij proberen per jaar 10.000 euro binnen te halen voor de schilderwerken en het onderhoud. Om de tien jaar moet hij worden geverfd. Dat gaat over zo’n 100.000 euro. Het licht werd dus ook weer hersteld. Het schijnt echter niet meer zo ver en fel omdat het geen nautisch nut meer heeft. Het is slechts een lichtbaken. In ieder geval zijn wij, de bewoners onder de vuurtoren, blij dat het licht weer schijnt. Het was zo doods die jaren dat hij daar afgebladderd zonder licht stond. Wij ijveren verder voor zijn voortbestaan. Volgende week starten we met de voorbereidingen voor het nieuwe seizoen! Wil je meer weten? Kijk dan hier eens: http://www.vuurtorenbreskens.nl
LikeGeliked door 2 people
Dank je Bea voor je informatie!
LikeGeliked door 1 persoon
Supertof om een logement te koppelen aan opvang voor twee prachtige katten!
Wij genoten daar ook reeds “a little closer heaven” bij het water en de mooi gestreepte vuurtoren, deze wordt dan ook gewèldig goed in ere gehouden door de vrijwilligers.
LikeGeliked door 2 people
Wat een beauty’s, een hele eer om daarvoor te mogen zorgen 😉
LikeGeliked door 1 persoon
Wat super geregeld: de katten een oppas en jullie een geweldige plek om te verkennen!
LikeGeliked door 1 persoon
Mijn eerste acht levensjaren woonde ik vlakbij de Scheveningse vuurtoren. Dat voelde echt als een veilig baken.
LikeGeliked door 1 persoon
Een prachtige oplossing zo, Jeanne! Dank voor de mooie foto’s.
LikeLike