Ik sloeg een huis-aan-huis-blaadje open en zie mezelf daar samen met een groepje vriendinnen zitten. We waren afgelopen zondag namelijk naar een lezing in onze plaatselijke boekhandel gegaan, georganiseerd vanwege de Boekenweek. Johan Fretz, winnaar van de Boekhandelsprijs 2019 vertelde daar over zijn boek Onder de Paramariboom.
Hij heeft een achtergrond als cabaretier, heeft de Toneel & kleinkunstacademie doorlopen en al toerend langs theaters ontdekt, dat hij meer op zijn plek is als schrijver. Hij gaat nog wel optreden, maar het gaat serieuzere kost worden. Johan maakte indruk op mij met zijn verhaal over zijn achtergrond. Eigenlijk is hij gewoon in Nederland geboren uit een witte vader en een zwarte Surinaamse moeder. Hijzelf heeft lang niets gemerkt van zijn kleurtje totdat hij zich een keer moest melden. Men vroeg hem: ‘Waar komt u vandaan”? Hij:”Uit Den Haag”. “Nee ik bedoel, waar bent u geboren?” Hij:”In Den Haag”. Het kwam erop neer dat zijn licht getinte kleur voor anderen meer een probleem was dan voor hemzelf. Totdat hij met zijn moeder naar Suriname ging. Daar was hij opeens één van hen. Hij is geïnteresseerd geraakt in het land van zijn moeder, zijn roots. Hij zag dat in Suriname eigenlijk veel gediscrimineerd wordt. Men is daar bezig met verkloeren, dat wil zeggen, dat men zijn best doet om kinderen een lichtere kleur te laten hebben. Hoe lichter je bent, hoe hoger in aanzien. Johan’s ouders zijn dus goed bezig geweest met het opkleuren van hem. Hijzelf heeft ook weer een witte vriendin. Aan zijn manier van vertellen kon je merken, dat hij een kleinkunst achtergrond heeft. Ik hing aan zijn lippen, hij was een heel boeiend verteller. Ook voorlezen uit eigen werk was prettig om naar te luisteren. Toch heb ik het boek niet gekocht. Iets met woordkeuze, uitgebreide omschrijvingen. ik weet het niet precies, maar ik was bang, dat het me als lezer minder in zijn greep zou houden, als bij de mondelinge overdracht.
Na zijn verhaal werden we nog getrakteerd op Surinaamse hapjes, gemaakt door de Surimoms, die daarmee ook hun twee kookboeken probeerden aan de vrouw te brengen. Kortom een gezellige middag in Surinaamse sferen.
De boekhandel probeert op deze manier aan klantenbinding te doen, dat lukt erg goed in Purmerend.
Gezellig.
Je staat er mooi op!
LikeGeliked door 1 persoon
Grappig dat je jezelf ineens zag zitten. Lijkt me een boeiend boek.
LikeLike
Kleinzoon (3) van schoonzus is zoon van witte vader en zwarte moeder en komt nu zelf met vragen: papa is wit en mama is zwart, hoe kan dat? Ik verwacht ook vragen vanuit de grote (boze) wereld als R groter wordt
LikeLike
Haha, mooi als je zo verrast wordt en je jezelf tegenkomt.
LikeLike
Leuk, jezelf terug zien in de krant.
LikeLike