Mensje van Keulen kwam bij Boeken bij Betje op bezoek. De schrijfster werd ontvangen in het voormalige woonhuis van Betje. Ze keek er rond en zag meteen een opvallend grote gelijkenis qua wonen met de pastorie van de Brontë zusters in het Engelse Yorkshire: ook een uitzicht op de kerk en het kerkhof en het dorpje. Mensje vertelde dit later, want het publiek werd dit keer  niet ontvangen in het oude museum. Vanwege de kwetsbaarheid van het gebouw moest er uitgeweken worden naar de overkant van de straat, het Agrarische museum. Daar werd Mensje geïnterviewd door Alexander Reewijk. Dat interview is een leuk concept. Dat zal afhankelijk zijn van de ondervrager, maar deze Alexander Reewijk, doet het erg goed. Hij heeft zich volledig ingelezen en kan daardoor een heel boeiend gesprek op gang brengen. De schrijfster zelf was verrast door deze vorm. Als schrijvers ergens worden uitgenodigd, verwacht men dat ze iets autobiografisch vertellen en vervolgens voorlezen uit eigen werk. Nu moest Mensje verrassende vragen beantwoorden. Het lijkt me voor schrijvers ook veel interessanter en leuker op deze manier en zeker ook voor het publiek. Zo’n uurtje vliegt voorbij en je hebt na afloop echt het gevoel de schrijfster beter te kennen. Wat een leuk mens is die Mensje, met haar 73 zo vitaal, zo’n spraakwaterval met een ongebreidelde fantasie, die ze laat stromen in haar werk!

Ik had wat foto’s gemaakt, ook van mijn vriendin, die weer gastvrouw was en later kwam ik mezelf op facebook tegen.