Ik liep even bij Foam binnen. Heerlijk dat je dat zomaar kunt doen met je museumjaarkaart. Foam, het fotografiemuseum laat altijd wel wat zien, dat inspireert. Er lopen verschillende tentoonstellingen, maar alleen die van de Amerikaanse kunstenaar Alex Prager vond ik dit keer de moeite waard om even gezien te hebben. Even is eigenlijk niet goed gezegd.
Ik kwam niet uitgekeken op een serie foto’s waar overal veel mensen te zien zijn: reizigers, strandvertier vanuit een hoog perspectief, publiek in theater en nog meer. Met de scherpte, primaire kleuren zijn het indringende beelden.
De fotografe komt uit de filmwereld en dat zie je terug. Het lijken spontane beelden van waar veel mensen bij elkaar op staan, wachtend of zittend, maar reken dat alles geënsceneerd is. Daardoor zit er ook zoveel in, wat vage herinneringen geeft aan filmbeelden of filmsterren.
De andere tentoonstelling ging over 3d fotografie. Daar holde ik zo doorheen, daar kan ik niets mee. Ik heb er niet eens een foto van. Dat kan zomaar gebeuren bij Foam, waar ze de veelzijdigheid van de fotografie belichten.
Sjannesblog 
Zeker fantastisch, je verwacht elk moment dat iedereen in beweging komt!
LikeGeliked door 1 persoon
Hoi Jeanne,
toevallig hoorde ik gisteren ook over het FOAM en moest bekennen, dat ik er nog nooit geweest ben.
Maar na jouw aanbeveling ga ik er in mijn vakantie zéker een keer naar toe.
Het is nota bene bij Henry om de hoek!
Groetjes!
Marlou
LikeGeliked door 1 persoon
Heel speels boeiend!
LikeGeliked door 1 persoon
De foto’s geven mij niet het gevoel dat ik erna moet gaan kijken,,,
LikeGeliked door 1 persoon
Ja dat is ook mijn ervaring in Foam. Niet alles spreekt aan en dat hoeft ook helemaal niet. Je kunt aan deze foto’s wel zien dat het geënsceneerd is. Ik wil wel even gaan kijken, denk ik.
LikeGeliked door 1 persoon
Ja, je moet gewoon kiezen waar je naar gaat kijken en waar je snel voorbij loopt.
Maar deze foto’s zijn wel heel bijzonder, je blijft kijken!
LikeGeliked door 1 persoon
Gaaf. Dank voor de tip.
LikeGeliked door 1 persoon
Prachtig!
LikeGeliked door 1 persoon
in mijn jong jaren was er een veelbesproken en mondiaal rondreizende tentoonstelling The Human Family.
Het was kort na de oorlog en wij werden er met onze neus op gedrukt dat menselijke gevoelens en ervaringen algemeen gelden en dat er geen door idioten bepaald mensbeeld van ras en volk bestond.
Ik werd erdoor ontroerd.
Dat kan ik niet zeggen van de hutspot van armen en benen die de strandfoto vertoont. De foto in de stationshal is heel leuk, je ruikt bijna de walm van de kaaskroketten.
LikeLike