Het goot van de lucht en we zochten onze toevlucht tot de Nieuwe Kerk. Dit kon zomaar eens een goed schuiladres zijn, want ik herinnerde me, dat Bertie pas een blog over die kerk had geschreven. En inderdaad. Als je in de Nieuwe Kerk komt, is dat altijd om de een of andere tentoonstelling te zien. En in dit zomerseizoen heeft men de kerk zelf eens tentoongesteld in wat men ‘Reis in de tijd’ heeft genoemd.

Aan de hand van de geschiedenis en wat daar nog van terug te zien is werden we door de kerk geloodst. De recentste geschiedenis is die van het koninklijk huis. Zij gebruikten de kerk voor trouw en doopplechtigheden. Jaarlijks maken ze hun opwachting met dodenherdenking bij het monument op de Dam. In de Nieuwe Kerk is dan een ontvangstruimte beschikbaar. Die werd trouwens ook gebruikt bij hooggeplaatste bruilofstgasten bij het huwelijk van Maxima en WA. En nu konden we daar ook even binnenkijken. Leuk toch!

Wat ook indruk maakte waren de gevolgen van de beeldenstorm. De van oorsprong katholieke kerk werd rigoureus ontdaan van al zijn pracht en praal en de ruimte werd teruggebracht tot een sober geheel. Geen kleur meer te bekennen.

Gaande weg in de tijd is men toch eens gaan kijken wat er onder die dikke lagen witte verf zit en nu prijken er dus prachtige antieke engelen op de pilaren.

Dan was er nog de gigantische preekstoel met het prachtigste houtsnijwerk. Daar kan je uren naar kijken. We ontdekten steeds weer nieuwe dingen erop. Prachtig!

En tot slot noem ik nog de koninklijke ramen. Leuk om al de oud koningen en koninginnen in de glas-in-lood-uitvoering te zien. Beatrix is nog een baby op de arm van haar moeder Juliana.