Ik doe, wat ik doe

De tijd vliegt en de dagen zijn goed gevuld. De grondtoon is rouw. Ik vroeg me af, hoe ik de afgelopen zes weken ben doorgekomen, want hoe doe je dat, rouwen. Terugblikkend leek het eerst een groot zwart gat, maar nu ik beter nadenk, kom ik tot een soort van opsomming met gelukkig ook lichtpuntjes.

  • Af en toe ben ik op stap geweest met fotomaatjes. Opgaand in het fotograferen, vergeet ik dan de tijd.
  • De administratieve afhandeling bij een overlijden kost ook heel wat tijd, waarbij het aan de telefoon hangen en wachten als zoveelste in de rij een hele tijdrovende bezigheid is.
  • Het wekelijkse oppassen op mijn gezellige kleinkind, leidt lekker af. We gaan samen wandelen en spelen bij een vriendin, die ook op haar kleinkind past. Zo breekt even verandering van omgeving de toch wel intensieve dag.
  • De wekelijkse boodschappen haal ik samen met een andere vriendin met auto. Omdat ikzelf geen auto rijd, ben ik het zelfstandig naar de winkel kunnen op de fiets aan het voorbereiden, door een e-bike aan te schaffen en flinke zijtassen te kopen. Mooier weer is daar eigenlijk dan wel een noodzaak bij.
  • Het dorp zorgt goed voor mij. Buurvrouwen komen koffiedrinken of nodigen mij uit. Samen wandelen met weer een ander. Er wordt aangebeld door een straatgenote, die mij even een hart onder de riem wil steken. Hartverwarmend allemaal.
  • Er worden lange telefoongesprekken gevoerd met familieleden, vrienden en kennissen. Ook heel fijn.
  • Af en toe moet ik ook een uurtje aan het huishouden besteden. Het was lang geleden, dat ik een stofzuiger had vastgehad en ik moest leren de wasmachine te bedienen.
  • Ik ben te onrustig om de krant in zijn geheel uit te lezen te krijgen. Laat staan een boek.
  • Ik heb de wekelijkse structuur van yogales en koor weer opgepakt.
  • Het bezig zijn met mijn dagelijkse blog is mijn houvast in deze tijd.
  • Het lijkt me een goed begin van de dag om een rondje van zo’n driekwartier om ons dorp te lopen. Dat is me in al die weken ook één keer gelukt. Dat vraagt doorzettingsvermogen op de vroege ochtend en dat heb ik dus onvoldoende. Toch was het goed bevallen, dus het smaakt naar meer, maar het weer moet even beter meewerken.

17 gedachtes over “Ik doe, wat ik doe”

  4. Door al die fijne lichtpuntjes eens even op ‘n rijtje te zetten zie je dat het leven voor jou nog veel in petto heeft. Er komt echt ‘n tijd dat je er ook weer van geniet en ondertussen……gewoon zo doorgaan, goed bezig Jeanne
    Dikke kus

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

  8. Goed zo, Jeanne. Mooi geanalyseerd. Je leert mensen pas goed kennen als er iets heel ergs of verdrietigs gebeurt.
    Medeleven en wat extra aandacht doet altijd goed. Er bestaat geen handboek rouwen. Dat proces is voor iedereen anders. Er staat ook geen tijd voor. Men zegt weleens: alle seizoenen moeten er eerst overheen gaan. Geen idee of dat zo is, maar er zit wel wat in.

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

  10. Zo’n ochtendrondje is echt een aanrader, ik doe het echt elke morgen, weer of geen weer. Vaak lopen er meer mensen ook dat rondje maar dan tegengesteld, of als jij andersom gaat kom je weer anderen tegen, vaak aanleiding voor een praatje of gewoon alleen een hoi of goeiemorgen. Het is zo’n goed begin van je dag! Fijn dat iedereen zo meeleeft. Toch een voordeel van in een dorp wonen denk ik zo.

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

Plaats een reactie