Bijzonder afscheid

De vader van mijn buurman is overleden. Men had een condoleance bijeenkomst georganiseerd en op het laatste moment werd mij gevraagd om een en ander vast te leggen op foto. Ik had al ja gezegd, voordat ik nadacht. Oei, hoe doe je zoiets. Wat wil men op de foto en wat niet? Toen ik daar aan kwam, sprak het eigenlijk vanzelf.

Het bleek, dat de familie de kist in de tuin gezet had, op de plek, waar de overledene heel veel en heel graag zat. Nu konden we even allemaal ervaren, wat voor unieke plek dat was. Met recht, in het hart van ons dorp, achter de huizen. Op de kist een bloemstuk gemaakt van een tak van de man’s perenboom.

De kas voor zijn plantjes,

de doorgang naar zijn visplek,

de kippen,

zijn hond,

zijn leven in een notendop.

Deze man was een geboren en getogen Ilpendammer. Net als mijn Sjaak, nooit uit de straat weggeraakt. Altijd een paar huizen naast zijn geboortehuis gewoond, tevreden en gelukkig.

En het dorp stroomde uit om hem zijn laatste eer te bewijzen,

voordat hij aan zijn allerlaatste busrit begon.

Daar gaat ie, maar de herinnering blijft.

21 gedachtes over “Bijzonder afscheid

Plaats een reactie