M en ik zagen de deuren open staan van gebouw De Bazel, waarin het stadsarchief van Amsterdam is gehuisvest. De toegang is vrij, dus gingen we een kijkje nemen in het voormalig bankgebouw, want dat is de moeite waard. Bij binnenkomst is de hal al zeer fraai.

Ik troonde M mee naar de kelder. Dat was vroeger de kluis van de Nederlandse bank. Door onneembaar dikke kluisdeuren ga je naar binnen.

Het is daar genieten van het prachtige interieur. Het gebouw werd ontworpen door de architect Karel de Bazel en werd gebouwd tussen 1919 en 1926.

Een opvallende meubelstuk was deze kast. Er staat op te lezen waar hij voor diende: Het Amsterdamsch genootschap tot bevordering koepokinentingen voor minvermogende.

Ons nationaal archief is nu gehuisvest in dit gebouw, maar in ruimtes, die niet toegankelijk zijn voor gewone bezoekers. Daar staan zalen vol met dossiers op alfabet. Maar er stond in het toegankelijke deel een zogenaamde charterkast uitde 15e eeuw. Daarin werd tot 1892 de hele papierwinkel van Amsterdam bewaard. Je moet o. a. denken aan de stadsrechten en het tolprivilege van Floris V uit 1275. Deze zogenaamde IJzeren Kapel stond in de Oude Kerk vier meter boven de grond, zodat er geen waterschade kon ontstaan en de dikke kerkmuren beschermden tegen brand. Er waren drie sleutels nodig om de de klapdeur van de kast te openen. Die sleutels werden dan weer ergens in het stadhuis bewaard. Het is duidelijk, dat de inhoud van de kast een kostbaar bezit was.

We kwamen ook nog ergens in de kelder het ingenieuze systeemkast tegen van waaruit water vochtigheid licht warmte werd geregeld. Ook post kon intern verstuurd worden via buizen.

Interessant en leuk, dat alles zo goed bewaard is gebleven en nu museale waarde heeft.