De trein bracht ons naar Den Helder-Zuid. Het regende toen we het pad volgden naar de ontvangstruimte van buitenmuseum De Nollen. Daar binnen voelde het weldadig aan. De regen tikte op het serre dak en de koffie smaakte heerlijk. Achteraf begon het grote genieten daar al.

Blogvriendin Ferrara en ik wachtten tot de gids het startsein gaf om te vertrekken. Zonder gids is het niet toegestaan het duingebied vol kunst te bezoeken. Wij troffen een hele fijne gids, die zeker van meerwaarde was bij het bekijken van alle werk van R.W van de Wint. (1942 -2006)

Deze kunstenaar heeft zijn eigen beeldentuin aangelegd in de duinen van Den Helder. Aan zijn stalen sculpturen en monumentale bouwsels met schilderingen heeft hij 26 jaar gewerkt. Hij gebruikte graag met cortenstaal. Zoals sculpturen met de volgende namen laten zien: wenteltrap, Aether II, Beeld 4 (de Krul), beeld 5 (de Schijven), Eidolon (de Kelk), Beeld 6 Harmonica)

Ook van cortenstaal was het gebouwtje met de naam Stoomhuisje. Prachtige staalconstructies zijn er gebruikt, die het verschijnsel ‘moiré’ veroorzaken. Dit is een schijnbare beweging van groter en kleiner wordende cirkels. Heel fascinerend.

En er komen steeds subtiele stoomwolkjes uit de wand.

Een sculptuurgroep van ijzer is een blikvanger voor de omgeving. Alle drie de pilaren zijn omwikkeld met koperdraad. Eén van de drie heeft geen punt. Dat is de zogenaamde vuurtoren, die ook aangestoken kan worden.

Tempestas is de naam van een beeldengroep gemaakt van groen geoxideerd koper. Er zit een veiligheidsriem om, want één pilaar was gescheurd en pas net weer teruggezet. Uit voorzorg moeten de riemen nog even blijven zitten. Dit is de bevestiging, waarom  van de Wint de voorkeur gaf aan cortenstaal. Dit materiaal is veel steviger en kan het beste weer en wind trotseren.

De aanhoudende regen bemoeilijkte het fotograferen. Gelukkig waren er gebouwen, waar je naar binnen kon. En daarbinnen werden we verrast door bijzondere schilderingen.

In een volgend gebouw kon je links en rechts naar binnen. Het bleek, dat de kunstenaar hier plotseling is overleden, terwijl hij aan het werk was. De muurschildering is nog niet af, maar wel al heel prachtig.

En dan was er nog een lange donkere tunnel, die eindigde bij een trap, die weer leidde naar het licht binnen in de halve bol.

Ik was totaal gefascineerd door de technische hoogstandjes, die nodig waren voor deze variëteit aan kunstwerken. ‘Hogere wiskunde’ noemde Ferrara het. Wat een indrukwekkend museum! Er liggen plannen om een museumgebouw te maken, ook met veel cortenstaal erin verwerkt, zodat ook op deze plek in Den Helder de schilderkunst van van de Wint getoond kan worden. Hier zie je de maquette van de toekomstplannen. Ik ga er zeker nog eens terug! Liefst dan met wat zon, of tenminste droog.

R.W. van de Wint heeft nog meer schilderijen en schilderingen gemaakt. Het bekendste is de schildering in de vergaderzaal van de Tweede Kamer, er staan twee sculpturen in de tuin van het Kröller-Müllermuseum en er staan nog tientallen beelden in publieke ruimtes door Nederland.