Samen met C togen we naar het stadskantoor van Amsterdam om een fototentoonstelling, in het kader van het 750 jarig bestaan van de stad, te bekijken. Daar bleek dat de tentoonstelling al een tijdje geleden was afgelopen. Helaas stond op de website over alle Amsterdamse festiviteiten wel de begin-, maar niet de einddatum vermeld. Wij gingen ervanuit, dat de tentoonstelling er dit lopende feestjaar zou zijn. Niet dus.

Maar niet getreurd, wij zijn flexibel. Eerst wandelden we over het Waterlooplein.





Een stukje stad werd doorkruist.



In een het water van de Groenburgwal lag een plattegrond van Amsterdam, gemaakt van slotjes, die normaliter aan de bruggen hangen. Leuk idee.



We waren op weg naar De Nieuwe Kerk. Daar is de World Press tentoonstelling 2025. De foto’s worden mooi tentoongesteld op houten rekken, die slingeren door de kerk.


(Alle foto’s in collage zijn los aanklikbaar)






Dit zijn de drie genomineerden met de jongen zonder armen als uiteindelijke winnaar van WP 2025.



De kerk zelf blijft ook een bezienswaardigheid.



Onze conclusie was wel, dat we dankbaar moeten zijn voor het land waarin wij leven, de vrijheid die wij hebben. Deze hele tentoonstelling liet ellende over de hele wereld zien, van natuurrampen tot oorlogen, over vrouwenverdrukking onder bepaalde regimes, enzovoort. Wat hebben mensen het slecht getroffen! De enige wat blijere foto was deze!

Zoveel verdriet en ellende op de wereld, het is goed om je dat vaak te realiseren en de bevoorrechte positie waarin wij verkeren.
LikeLike
En dan te bedenken dat er mensen zijn die het allemaal nog niet genoeg vinden en maar willen voortgaan op de weg van uitbuiting en uitputting… Het is verschrikkelijk.
LikeGeliked door 1 persoon
Ja, dat wou ik net zeggen: wat een hoop ellende op de wereld.
LikeLike
Vroeger was er ook een categorie natuur en sport geloof ik. De foto’s zijn erg heftig
LikeLike
Ja, die categorieën miste ik ook.
LikeGeliked door 1 persoon
Het is waar, we beseffen niet hoe goed we het hebben… de foto’s spreken voor zich.
LikeLike
Ik heb de vorige keer besloten niet meer naar de World Press te gaan. Kop in ’t zand? Nee dat geloof ik niet, maar ik wil niet verzakken in treurigheid en dat dreigde de vorig keer een beetje.
Bertiebo
LikeLike
De winnende foto, hoe triest eigenlijk dat je met zoiets gruwelijks als winnaar uit de bus kunt komen. Je zal het kind maar zijn.
LikeLike