Ik ben een fan van het openbaar vervoer. Misschien uit nood geboren, want ik heb geen rijbewijs. Toch is het een  keuze om geen rijbewijs te hebben. Voor mij is het niet noodzakelijk, ook omdat ik totaal geen hekel heb aan reizen met bus of trein. Deze week moest ik drie dagen achter elkaar ruim een uur met de bus heen en ’s avonds ook weer terug. Daarbij moest ik twee of drie keer overstappen. De tweede dag miste ik de aansluiting. Ik zag de bus voor mijn neus wegrijden. Dat is vervelend als je ergens op tijd moet zijn. Je staat meteen een half uur te wachten. Gelukkig heb ik dan collega’s die mij even op komen halen. Daarover voel ik me dan toch enigszins bezwaard, maar men helpt graag hoor.

Dus de volgende dag nam ik mijn maatregelen. Ik attendeerde de buschauffeur op het feit dat ik de aansluiting in Alkmaar moet hebben. Het hangt op een paar minuten. Natuurlijk ga ik dat regelen voor u, zei de chauffeur. Dus ik zat met een gerust hart een klein uurtje in de bus. In Alkmaar zag ik tot mijn schrik een lege plek op het punt waar mijn aansluiting moet staan. Maar op het moment dat ik uitstap komt de bus eraan rijden. Ik stap in en mijn nieuwe chauffeur zegt:"Bent u het overstapje?" Ja, dat ben ik. De chauffeur van de eerste bus komt nog even checken of ik erin zit. Wat een zorg en service!!

Als toetje op de vroege morgen blijkt deze chauffeur voor iedereen een vriendelijk woord te hebben. Twee dames die naar het belastingkantoor moeten en vragen aan de chauffeur of hij hen wil wijzen waar ze uit moeten stappen, zal dat ook wel bij blijven. Op een gegeven moment wijst hij hen een groot gebouw aan:" Dat is het belastingkantoor. Is het groot genoeg voor alles wat u weg gaat brengen?" In plaats van allemaal duffe koppen, zit de hele bus, inclusief de dames, te schateren van het lachen. Mijn dag was al goed!!