In een boekenkastje langs de weg in Den Oever viel mijn blik op dit kinderboek van Jacques Vriens. Ik nam het mee, omdat ik zag dat het over mijnwerkerskinderen in Zuid-Limburg ging. Daar heb ik dan wel wat raakvlakken mee. Vanochtend heb ik het boek in één adem uitgelezen. Hoewel het een kinderboek is, vind ik het heel leesbaar voor volwassenen. De feitelijkheden over de mijnindustrie en het leven, dat de mensen hadden klopt gewoon met hoe ik het heb gezien om mij heen in mijn jeugd. Dus leverde het boek mij vanmorgen een nostalgische terugblik naar mijn jeugd.

Nu lees ik ook dat het boek in 2009 al verfilmd is. Het is op TV vertoond als een 10 wekelijkse serie. Toen had ik het gemist, nu alsnog een fijne kennismaking. Het spreekt me nu waarschijnlijk meer aan, omdat de hele mijngeschiedenis voor mij meer is gaan leven na het lezen van ‘Het geluk van Limburg’ van Marcia Luyten.