Dit boek heb ik met veel plezier gelezen. Het leest als een trein, zo duidelijk, maar ook mooi in woordkeuze en het is spannend. Het verhaal is zodanig opgebouwd, dat je àl meer komt te weten over wat er echt gebeurd is in de oorlog. Het is geschreven vanuit het perspectief van Nathaniel een wat onzekere jongen, later als volwassen man. Het blijft boeiend tot de laatste bladzijde.

Bron recensie: Bolcom: Londen herstelt zich van de blitzkrieg. De veertienjarige Nathaniel en zijn zus Rachel zijn door hun geliefde moeder Rose achtergelaten bij een raadselachtige ‘voogd’ met de bijnaam De Mot. In eerste instantie denken ze dat hij een crimineel is maar ze groeien redelijk gelukkig op in de excentrieke wereld die hij creëert, vol kleurrijke vrienden die zich in de chaotische naoorlogse jaren op nogal ongebruikelijke wijze over hen ontfermen. Twintig jaar later reconstrueert Nathaniel zijn bijzondere verleden, het opgroeien in de wereld van De Mot en het grote geheim van zijn moeder. Werkelijkheid, herinnering en verbeelding komen samen in deze prachtige roman van meesterstilist Ondaatje.