Samen met Marthy ging ik naar Foam om het werk van de Franse fotograaf van Hongaarse afkomst Brassaï (1899 – 1984) te bewonderen. Wij houden beiden erg van fotograferen en van deze fotograaf kunnen wij de kunst afkijken. Hij was een trendsetter van het wat ‘lossere’ fotograferen, spontaan niet geposeerd. Hoewel zijn hulpje wel werd ingezet om bijvoorbeeld klant te spelen bij een prostituee zijn de meeste mensen echt. Parijs was vaak zijn werklocatie. Het nachtleven en uitgaansleven waren geliefde onderwerpen van Brassaï. Mensen in de cafés en op straat. De nachtvlinders, prostituees, clochards, schooiers en pooiers, de danseressen, verliefde paartjes, niets ontging hem.

Maar hij had niet altijd figuranten nodig, en fotografeerde net zo lief straten, pleinen, spoorwegemplacementen en parken. Zijn veelzijdigheid blijkt uit het feit dat hij ook overdag zijn camera niet met rust liet en de architectuur van Parijs vastlegde, en het alledaagse leven. Steeds zie je hoe hij speelt met lichtinval, donker en licht. We hebben genoten van de iconische beelden en geïnspireerd gingen we naar huis.