Nu de tulpen op de velden weer gekopt zijn, nog even een ode aan de tulp.

In de Hortus Botanicus van Leiden stond namelijk een apart tentje gemaakt door Regula Maria Müller. Zij was daarvoor geïnspireerd door een 18e eeuwse ets van Pieter Nolpe in het Rijksmuseum over tulpomanie: ‘Floraes Gecks-kap’. Op de prent vergaderen de tulpenhandelaren, de ‘kappisten’. 1637 was het hoogtepunt van de tulpomanie, de tijd waarin een tulpenbol evenveel waard was (5000 gulden) als een grachtenpand in Amsterdam.

De ‘Gekskap’ van Regula heeft de vorm van een uitvergrote tulp. Een achthoekige, stevige houten structuur, met dik rood vilt bekleed en een groene ‘kap’, een puntmuts met gehaakte slierten, eindigend in koperen belletjes. In de tent horizontale balken, waarop enkele keramische ‘Tulpschalen’ te zien zijn. Alle namen van tulpen, die zijn genoemd in het boek van Krelage over tulpomanie van 1636 -1637 zijn geborduurd op de binnenkant van de tent, die ook nog voorzien is van bladgoud en belletjes, soms gedroogde tulpenblaadjes.

Esther Bruggink vond het bijgaande gedicht van Petrus Hondius (1578-1621), over de tulp in haar verscheidenheid, die als één onderwerp voor een kunstenaar kan volstaan.

Laet de schilders al te mael
Vrij haer best doen in haer tael,
Om alleen maer dese bloemen
Met haar verwen te benoemen.
Al haer conste licht in d’assen,
Want in mijnen hof alleen
Aen dees bloem meer verwen wassen
Dan sy connen onderscheen.