De grote kerk op het plein lonkte. Dus gingen C en ik hem van binnen bekijken.

Er zit veel meer kleur in deze kerk, dan ik verwachtte bij zo’n kathedraal van deze omvang. Sinds 1578, na de reformatie, is de Bavo overgegaan naar het protestantisme.

Uiteraard springt het Christian Müllerorgel in het oog. Een muursteen vertelt ons, dat de 10 jarige Mozart in 1766 het orgel, dat 5068 pijpen heeft en bijna 30 meter hoog is, bespeelde.

De hondenslagerskapel vonden wij een rare naam om er nota bene een hele kapel aan te wijden, maar blijkt toch niet zo misplaatst.Een hondenslager had in de middeleeuwen als taak honden te weren en in de kerk de orde te bewaken.

De figuur van hondenslager zie je terug op een hoeksteen van de kapel. Verderop kwamen we ook nog wat honden tegen.

Dit een kerk met opvallend veel details met verhalen erbij. Er liepen groepen schoolkinderen rond, die op verschillende plekken aandachtig luisterden naar verhalen van vrijwilligers. Zo stonden ze ook stil bij een getekende figuur met lange benen. Wij zagen toen op de pilaar waar die tegenaan stond een meetlat op de muur, die eindigde bij een lengte van 2 meter 64. Je vraagt je af wat zoiets nou in een kathedraal te zoeken heeft. Naspeurend op internet leerde, dat we hier te maken hebben met Daniël Cajanus, in zijn tijd wereldberoemd. Hij trok als bezienswaardigheid van reus de wereld over. Hij was geboren in Finland en begraven in deze kathedraal. Simon Paap was ook zo’n bezienswaardigheid. Ook hij staat op de meetlat aangegeven met zijn lengte van slechts 84 cm. Op de foto is dat punt op de lat weggevallen. De kleinste man ter wereld dus en ook hier begraven.

Het plafond van het deel van de kerk wat ze de ‘Viering’ noemen. Hier komen alle zijden van de kerk bij elkaar. De toren van de kerk rust op de vier grote kolommen welke hier staan.

De vloer van de Bavo bestaat volledig uit grafzerken. In totaal zo’n 1500, waarvan de oudsten al uit de 15e eeuw stammen.

Ook Frans Hals heeft hier zijn graf.

Een verzameling mooie details op het zogenaamde hoogkoor.

De pilaren waren aangekleed met een soort warmkleurige fresco’s.

Zijbeuken

waarbij je op een gegeven moment drie scheepsmodellen uit de 16e en 17e eeuw ziet hangen, geschonken door het Schippersgilde. De modellen zijn gebaseerd op schepen, die destijds aan het Spaarne werden gebouwd.

Kortom, een kerk, die een bezoek heel erg waard is.