Ik had een ruime zondag en wetend dat ik me thuis zou zitten verbijten, omdat ik er niet bij ben, bedacht ik in een opwelling te gaan. Ik heb nooit heimwee naar mijn geboortestreek, maar met Carnaval wil ik zo graag dat fijne gevoel weer ervaren, wat over je komt, als je daar bent. Leef het leven is de ondertitel, die achter het carnavalsfeest zit. Vandaag dus maar eens toegeven aan een impuls, die diep van binnen zit, ondanks dat je er al jaren weg bent. In principe was mijn bezoek veel te kort, want de avonden zijn natuurlijk het leukst. Maar ik heb geen spijt van mijn reis. Eerst ging ik op familiebezoek bij mijn broer. Op weg naar hem is de sfeer op straat meteen heel speciaal. Overal zag ik al verklede mensen richting het centrum trekken. Hele families zie je gaan en allemaal in de meest prachtige outfits.





De optocht in Maastricht heet Boonte Störrem, georganiseerd door de stadscarnavalsvereniging De Tempeleers. Die naam doet recht aan al die mensen, die meelopen in die bonte verzameling.


Gedurende het jaar staan Maastrichtenaren bekend als ‘goedgekleed’. Tijdens carnaval zijn ze vooral ‘goedverkleed’. Maastrichtenaren gaan vaak voor een volledig uitgerust ‘pekske’, vaak met bijbehorende act. Want óók tijdens carnaval blijft het de stad van ‘goede’ smaak.







Je ziet, dat er veel werk is besteed aan de kostuums





en de make-up. Ik heb inderdaad weer veel prachtigs gezien.




Er rijdt maar een hele enkele praalwagen mee.




Wat ook bijzonder is om te zien hoe het Carnaval met de paplepel wordt ingegeven. Zelfs baby’s werden al meegesleept in de optocht.






De muziekgroepen oftewel hermeniekes zijn ook een belangrijk onderdeel van de Boonte Störrem.






Op een gegeven moment had ik wel genoeg gezien. Er lijkt geen eind te komen aan die rondtrekkende mensen. Het weer klaarde op en het was nog even een feestje om op ’t Vrijthof rond te lopen tussen al die mensen, die net klaar waren met trekken. Het Mooswief keek toe. Traditie is, dat het wordt gehesen als teken dat het Carnavalsfeest begint. Dat is altijd op de zaterdag en op dinsdag 12.00 uur ’s nachts, vanavond dus, halen ze haar weer naar beneden onder treurgezang, want dan is het weer voorbij en moet men weer een jaar wachten.

Als afsluiting besloot ik even bij Henk binnen te wippen. Het was er nog rustig. We konden even lief en leed delen, ook zo fijn aan carnaval. Ik kon even zijn huis in carnavalsoutfit bewonderen: de gedekte prinsentafel en zijn fotowand met fotootjes uit vele jaren feest in zijn huis. Een schat aan herinneringen.





Glimlachend liep ik over straat richting station. Ik ben heel blij, dat ik het flitsbezoek bracht en zo even heb kunnen proeven aan het echte Carnavalsgevoel. Als toetje verscheen de tweede regenboog van vandaag!

Wat een prachtige foto’s en warm blog. Het is heerlijk om mensen zo te zien genieten. Die saamhorigheid. Al die gezinnen, verkleed en wel. Ik ben een echte westerling en carnaval is mij dus helemaal onbekend. Maar die warmte voel ik…een paar geleden was ik per ongeluk in Den Bosch met carnaval en ik voelde die warmte, ik zag al die blije vrolijke mensen, ik voelde hun pret.
Dat kindje!!! In flipjespak. Met plezier gelezen en gekeken. Dank voor je ode aan carnaval. 🥳
LikeGeliked door 1 persoon
Truuk noa t zuuje he zus
LikeLike
Zekers, veur efkes.
LikeLike
Zou je terug willen?
LikeLike
Nee, alleen met Carnaval.
LikeLike
Voor mij als westerling zou het ‘n feest zijn voor m’n lens maar heerlijk dat je zo hebt kunnen genieten van de sfeer en ons verwend met mooie beelden
LikeLike
Ik kan met bewondering kijken, maar meedoen nee. Wel weer leuke plaatjes.
LikeLike
Ik begin nu te begrijpen waarom er zoveel bier doorheen gaat.
LikeGeliked door 1 persoon
De sfeer zit er duidelijk goed in 🙂 Bedankt voor de sfeerbeelden hoor.
LikeGeliked door 1 persoon
Je hebt er wel een prachtige reportage van gemaakt. En dan die kleurige regenboog toe, hoe mooi past dat.
LikeGeliked door 1 persoon
Was je zelf ook goedverkleed? Het is en blijft een bijzonder gebeuren…
LikeGeliked door 1 persoon
Onverkleed kan eigenlijk niet, maar ik was niet echt voorbereid en deed het dit keer met een hoedje.
LikeGeliked door 2 people
Wat prachtig Jeanne! Goed dat je toegaf aan je gevoel.
LikeGeliked door 2 people
Oh het carnavalsgevoel! Ik ben ook opgegroeid in Brabant; het laat je nooit meer los. ’s Maandags altijd naar Oeteldonk. Ik kom uit het Ossenkoppenrijk. Hier in Denemarken is er alleen “tøndeslagning” voor kinderen. Prachtige, echt prachtige foto’s. Kiek ze kieken..
LikeGeliked door 2 people
Mooi verslag! Van carnaval zoals ik het nooit zag. Prachtig!
LikeGeliked door 1 persoon
Prachtige reportage
LikeGeliked door 1 persoon
Zo mooi in beeld gebracht!
LikeGeliked door 2 people
Wat een spectaculaire foto’s! Je hebt het sfeertje heerlijk weergegeven.
LikeGeliked door 1 persoon
Deden we vroeger met de kids. Wat een geweldige foto’s ❤️
LikeLike
Ik kan me voorstellen dat je genoten hebt, ik genoot met je mee door je mooie foto’s. Al jaren denk ik erover om ook eens te gaan kijken in een carnavalsstad. Toch een gaan doen!
LikeLike
Genoten van je prachtige carnavals reportage! Wat kleurrijk in alle opzichten! En wat een werk hebben die mensen verricht voor zo’n professioneel resultaat!
LikeLike
Ik ben niet anoniem , ik ben Charlie!
LikeGeliked door 1 persoon
Heerlijk! Ik ging ook truuk noa ’t zuuje met de “Hollenjers”; naar de soos in Sjènne en zaterdagavond met vriendinnen naar de markt in Zitterd. GENOTEN. En na de zondagse optocht in Pöt weer naar huis. Volgend jaar weer!
LikeGeliked door 1 persoon
Het zit in Oe bloed hé, daar kom je nooit meer vanaf. Gewoon even naar huis met deez dagen hoort er dan bij. En ook nog eens prachtige foto’s gemaakt, dat is genieten. Ik snap dat je toe bent aan vakantie. Geniet er van 😍
LikeGeliked door 1 persoon
Grappig, dat ik dit jaar meer ben bezig ben geweest met carnaval. Al jaren gaat het carnaval op de achtergrond aan mij voorbij. Maar dit jaar laten meerdere mensen mij herinneren, dat carnaval ook in mij een afdruk heeft achtergelaten.
LikeGeliked door 1 persoon