Het voorjaar is denk ik wel de mooiste tijd om naar de Volgermeer te gaan. Ik was er pas geleden, maar wilde in de herkansing om de blauwborst en de baardman beter op de foto te krijgen. Ik nam fotomaatje M mee, die nog nooit een baardman had gespot en ik wist tenslotte waar ze zaten. De zon scheen en er was weinig wind, dat leken ons ideale omstandigheden om baardmannen hoog in de rietpluimen te zien zitten. Maar dan zie je weer, dat er niets zo onvoorspelbaar is als de natuur. Omdat ik wist waar ik op moest letten, hoorde en zag ik in een flits een paar baardmannen zitten en maakte snel een foto. Vervolgens hoorden we ze wel, maar ze lieten zich niet meer zien. Pech voor M., geen baardman op de foto.

Zo hoorden we ook het hoempen van de roerdomp, maar hij bleef onzichtbaar. Maar wij liepen evengoed te genieten en zagen toch van alles, zoals man en vrouw kneu, druk in de weer met het bouwen van een nest en ook de rietgors zat er weer.

Ganzen zitten overal

en eenden en futen zijn hier ook niet weg te denken.

De kleine vos, dagpauwoog en koolwitje fladderden rond in de zon.

Opvallend vaak stond daar de smeerwortel in wit en paars.

De rietsigaren blijven fotogeniek

De blauwborst, mijn eigenlijke doel vandaag, liet zich weliswaar niet horen of zien, maar ik was toch tevreden over al het moois waar we deze middag van mochten genieten.