Bij de ingang van deel twee van het tentoongestelde in museum Voorlinden stond een gigantische rij, waar maar mondjesmaat beweging in zat. C en ik hadden niet zo’n zin om daar in te gaan staan. Na onderzoek bleek, dat je de rij ook kon omzeilen. Je miste dan alleen een performance. Dat moest dan maar.

Het globale idee achter dit gedeelte van de tentoonstelling, die was samengesteld uit de collectie van Voorlinden is een uitnodiging om zelf op een grenzeloze manier te denken, te kijken en te doen. Eigenlijk in navolging van het werk van Abraham Poincheval. Hij vraagt zich af hoe het zou zijn om in de wolken te lopen en werkt dat vervolgens uit op een gigantisch scherm: Walk on Clouds. Heerlijk om te zien.

Een portret van een indrukwekkende wolkenpartij, door Ian Fisher paste goed in het verhaal.

Ik bekeek deze zalen met kunst verder wat oppervlakkig . Na het intensieve kijken naar het werk van Ron Mueck raakte ik wat verzadigd. Onderstaand werk zette ik nog op de foto.

Gerust allemaal bijzonder en mooi. Een volgend keer hier maar beginnen met kijken.