Een wereld van verschil

Ik heb twee kinderen en twee kleinkinderen. Mijn zoon en dochter waren uiteraard verschillend, maar bij mijn kleinkinderen (beiden van dochterlief) is het verschil wel heel groot. Ik paste twee dagen na elkaar op hen. Ze waren er niet samen, maar de ene dag was mijn kleinzoon van bijna anderhalf te gast en de dag erna kwam mijn kleindochter van bijna vier en een half. Mijn kleindochter was haar hele leventje regelmatig bij ons. Die ken ik dus door en door. Het is een rustig meisje, die zich fysiek niet heel snel ontwikkelde. Ze had wat last van hypermobiliteit, waardoor het langer duurde voordat ze kon lopen. Traplopen ging lang op haar billen of knieën. Ze zat vaak rustig te spelen, kon genieten van voorlezen, liedjes zingen en bij je op schoot zitten. Ze praatte al snel honderd uit. Het vergelijk met mijn kleinzoon kan niet groter zijn. Hij zit geen drie tellen op zijn kont, is stevig gebouwd, vliegt en rent, klimt overal op, peutert aan stopcontacten, sluitingen van kasten, lichtknoppen zijn niet veilig enz. Spelletjes kunnen niet druk genoeg zijn. Hij is de hele dag onvermoeibaar op ontdekkingstocht. Als oppasser kun je hem geen tel uit het oog verliezen. Als het stil is, moet je gauw kijken, want voor je het weet is de haan geplukt.

Boekjes vindt hij vooral leuk om zelf in te bladeren, maar de inhoud beklijft nog niet. Hij zegt nog bijna niets, maar met wijzen en wat klanken maakt hij zich goed verstaanbaar. De trap in mijn hal loopt hij zo op, aan mijn hand. Hij probeert nu al om als een volwassene bij elke tree door te stappen. Hij zal het traplopen sneller onder de knie hebben dan zijn zus. Zij stapt nu nog omhoog terwijl ze haar tweede voet weer bijsluit bij de eerste.

Het was de eerste keer dat ik mijn kleinzoon een hele dag had. Ik vond het een fascinerende ervaring. Ik genoot van de levensdrift van het kind en het plezier dat hij de hele dag door had. Het is een parmantig grappig ventje, een charmeurtje in de dop. Ik probeerde om niet in zijn zicht te lachen om hem, maar de hele dag was de lach niet uit mij te krijgen.

Bij mijn kleindochter geniet ik weer op een heel andere manier. Het is de gezelligheid en het vertrouwde van het kind, dat me lief is. Wij hebben een heel speciale band, die ik erg koester. Zij komt bij mij tot rust. We puzzelen, tekenen, knutselen en lezen boeken. Het fantasiespel is niet van de lucht. Ze loopt heerlijk in zichzelf te mompelen tegen de beer en andere knuffels.

Zelf ken ik het hebben van grootouders, waar je regelmatig komt, niet. Voor mijn kleinkinderen ben ik nog de enige grootouder, dus hoop ik nog lang deze rol van omi op me te mogen nemen. Ik geniet en mijn kleinkinderen ook.

20 gedachtes over “Een wereld van verschil

  1. Ik gun jou een lang grootouderschap en de kinderen hun omi! Wat knap dat jij de hele dag blijft lachen als er zo’n stormram door je kamer raast… Ik zie er de charme van in maar ik vind dat uiterst vermoeiend! Wij krijgen vanavond J. weer te logeren, voor zes nachtjes. Gelukkig moet ik vaak naar Utrecht 🙈.

    Like

  2. Elk kind is natuurlijk weer anders, ik heb drie kleinkinderen en ze hebben allemaal hun eigen dingen . Gelukkig maar want iedereen hetzelfde is ook niet leuk. Vanmiddag ga ik mijn jongste kleindochter weer uit school halen. Gister was ik oppas bij mijn oudste kleindochter. Mijn kleinzoon (haar broer) heeft geen oppas meer nodig.

    Like

  3. wat ‘n heerlijke en bijzondere dagen met die twee heb je gehad Jeanne, om te koesteren en vraag je dochter om meer! En natuurlijk kunnen jullie nog heel lang van elkaar genieten!

    Geliked door 1 persoon

  4. Wat heerlijk om te lezen! Mijn kleindochter zit er ergens tussenin. Die klimt overal op en moet je goed in de gaten houden. Maar aan de andere kant ook weer heel communicatief. Enfin, ieder kind is anders. Geniet maar fijn!

    Like

  5. Kleinkinderen, er is niets leukers en je krijgt ze zomaar cadeau. Wat een mooie beschrijving van die twee en wat geniet je er van. Ook hier totaal verschillende kleinkinderen, ik moet er weleens om lachen.

    Like

  6. Wat een leuke oma ben jij. De kleinkinderen krijgen ieder hun aandacht en hoe fijn dat je die geven kan en mag. Wij hebben er vijf en ik geniet ook van de verschillen en de verschillende aandacht die ik ze kan geven.

    Like

Plaats een reactie