Op deze grijze dag leek het I, C en mezelf een goed idee om richting Rotterdam af te reizen en ons te laten opvrolijken met kunst uit het Depot. we liepen op het opvallende gebouw af en zagen onszelf aan komen lopen.
Het was moeilijk om het bouwwerk in zijn totaliteit op de foto te krijgen omdat het plein eromheen afgesloten was wegens werkzaamheden.
Het gebouw is één grote spiegel.
Eenmaal binnen namen we de lift naar de bovenste etage. Een bijzondere ervaring om op dat dakterras tussen de bomen en struiken te lopen. Het uitzicht had beter gekund, maar daarover later meer.
In het hart van de ruimte is er een indrukwekkend trappenhuis.
Daaromheen vind je verspreid over zes etages allerlei soorten kunst in opslag. De klassieke manier van opslag ziet er zo uit.
Momenteel is museum Boijmans van Beuningen dicht vanwege een grote renovatie. Alle kunst uit dat museum is in de tussentijd in het Depot onder gebracht. Voor topstukken uit de collectie hebben ze een speciale manier van bewaren bedacht en wel eentje waardoor wij de mogelijkheid krijgen om de kunst te bekijken. De schilderijen hangen hier namelijk niet aan de muur maar aan glasplaten op betonnen sokkels. Deze presentatiewijze is in 1968 bedacht door de Italiaans-Braziliaanse architect Lina Bo Bardi. Deze ‘glazen ezels’ geven door het ruimtelijke karakter ook informatie over de achterkant en daarmee over materiaalgebuik, techniek en herkomst van de schilderijen.
In dit kunstpaleis waren ook werkplaatsen om kunst te restaureren.
Dit depot was een overdaad om doorheen te wandelen. en je te laten onderdompelen door zoveel moois, heerlijk. Morgen meer.
Sjannesblog 
Dat ziet er prachtig uit, Jeanne. En dat je boven op het dak zomaar in het groen kan lopen. Geniet ook van het volgende bezoek!
LikeLike
Ik vind het een prachtige plek. Die trappen, die kunst… zoveel allemaal.
LikeLike
Daar is dus heel veel kunst te zien en te genieten. Fijne vrijdag gewenst.
LikeLike
Leuk dat je er was. De tentoonstelling die je noemt heet ‘lievelingen’ en is een geste aan de bezoekers van het nu nog langer gesloten echte Boymans museum die hun schilderijen al zo lang moeten missen. Je kon je stem uitbrengen.
Ik kom af en toe in het Depot. Over mijn eerste bezoek schreef ik dit blog https://djaktief.wordpress.com/2021/12/12/kunstervaring-in-depot-rotterdam/
LikeLike
Ik ben er vorig jaar ook nog geweest, het is voor mij niet ver vanuit mijn woonplaats. Heel bijzonder gebouw zowel van buiten als van binnen
LikeLike
Je kijkt er je ogen uit. Alleen het gebouw al. En dat je een depot kunt bezoeken is uniek in de wereld.
LikeLike
Emie
LikeLike
Bijzonder gebouw, van binnen en van buiten! En die glazen wanden vind ik geweldig want achterkanten zijn vaak ook interessant.
LikeLike
Tot nu toe zag ik alleen de buitenkant, die is eigenlijk al leuk genoeg door al die spiegels maar ik ga er vast nog wel een keer naar binnen, zo ver is Rotterdam niet.
LikeLike
Wat een uniek gebouw! Ik schrijf het op en hoop het ooit te kunnen bezoeken!
LikeLike
Wat prachtig!
LikeLike
Wat is het mooi! Ik ben een en al bewondering. Ik moet het echt eens gaan bezoeken maar dat moet nog even wachten.
LikeLike
Wij waren er dit jaar ook, wel in een ander seizoen, je kon toen nog buiten op het terras eten. Wij hebben er ook zó genoten, er is gigantisch veel te zien en zoals jij ook schrijft, op een mooie manier geëxposeerd. Een bezoek dubbel en dwars waard.
Verstuurd vanaf mijn iPad
>
LikeLike
Ik vind alleen die buitenkant al geweldig.
LikeLike
Lijkt me zowel buiten als binnen een belevenis.
LikeLike