Het begint een mooie traditie te worden. Nu al een aantal keren op rij spreken excollega’s/vriendinnen M, M en ik af om het nieuwe jaar in te luiden. De ontmoeting gaat gepaard met een koffieconcert in de Purmaryn, het Purmerendse theater.

We gingen luisteren naar het van Gogh Trio, drie jonge muzikanten, die muziek speelden van het echtpaar Robert en Clara Schumann en Johannes Brahms. Zij lichtten het verband tussen dit drietal toe, die een soort driehoeksverhouding hadden, aan de hand van een aantal brieven van hen. Er zijn er twintigduizend geschreven, dus keuze genoeg.

De muziek, die het drietal jonge muzikanten in goed samenspel ten gehore bracht was prachtig. Met delen uit de Fantasiestücke van Robert Schumann (1810-1856) en het Trio voor piano van Clara Schumann (1819-1896) en het volledige Eerste pianotrio van Johannes Brahms (1833-1897) laten de musici hun geestverwantschap zien, waarbij de vraag rees of er meer speelde tussen Brahms en Clara. Brieven, die daarover opheldering zouden kunnen verschaffen zijn verbrand.

Meeslepend, afwisselend en virtuoos zijn woorden, die ik bij de uitvoering vind passen. Ik heb genoten. Het leek of de muziek meer ging leven door het toelichtende verhaal.

Als je naar muziek luistert kun je niet kletsen met elkaar. Dat moest ook nog gebeuren, dus daarom hadden we na afloop een lunch besteld. Nu zijn we weer helemaal bijgepraat en nog lekker geluncht ook. Heerlijk!