Het vroor nog drie graden toen ik richting Monnickendam fietste. Weer andere koek dan in een stoomtrein een besneeuwde berg optuffen, maar daarover later meer. Op maandagmorgen stonden de wandelaars klaar op de Lagedijk. De weg langs Huis aan het Water was afgesloten wegens werkzaamheden aan de dijk. Nu hadden we het plan opgevat om een stuk langs deze dijk te gaan wandelen. Rijden mocht niet, maar tegen lopen had niemand bezwaar. Via de brug liepen we naar de N247

en staken over naar de Hoogedijk in Katwoude.

In looptempo kun je alles eens goed bekijken nu er niemand, behalve af en toe werkverkeer, van de weg gebruik maakte. Er staan oude vervallen boerderijen, maar ook optrekjes waar alles tot de puntjes verzorgd is.

Honden zijn niet bedacht op trage voorbijgangers, dus die hebben het druk met ons.

Al die kranen en happers en wat al niet meer maakte ons wel nieuwsgierig naar wat er achter de dijk gebeurde. We weten dat men werkt aan dijkversteviging en dat er een wandel-en fietspad wordt aangelegd, maar daar was nog niet veel van te zien.

Het was een mooie heldere winterochtend. Op de dijk hadden we dan ook een goed zicht op Volendam.

Voor deze klus moet er heel wat grond verplaatst worden. Het lijkt erop of ze de oude dijk afgraven. Dat wat terugkomt moet veel breder en steviger worden.

Op de terugweg konden we duidelijk zien hoe de lange platen voor de nieuwe damwand, die de dijk moet gaan verstevigen de grond in werden geheid.

We gingen alsnog even binnen in het Huis aan het Water voor de koffiepauze, die we aan het einde van de wandeling hadden overgeslagen. Daarna klommen we over de dijk om naar onze geparkeerde vervoermiddelen te gaan, waarmee we huiswaarts gingen. Zo hadden we weer een frisse en mooie start van de week.