Of eigenlijk namen we de boot. Mijn zwager en ik wilden weer eens zien hoe het ervoor stond met de vogels in het Ilperveld. Het is tenslotte mei, dus hoopten we op veel klein grut. Wat we vooral veel zagen waren rietzangers. Ze leken wel overal te zitten. Hun oorverdovende gezang was daar natuurlijk ook debet aan.

Het was een prachtige ochtend, bijna windstil en de zon stond al aan de wolkeloze hemel. Dus we genoten sowieso van het vaartochtje naar het natuurgebied, maar wat betreft de oogst viel het wat tegen.

Pulletjes zagen we bij de grote Canadese gans, de grauwe gans, de fuut en meerkoet. Maar daar bleef het bij.

Aan de onrust in de lucht bij grutto’s, kieviten en tureluurs maakten we op dat er gebroed werd of dat er al jongen waren. Maar omdat de nesten goed verstopt zaten tussen de hoge pitriet-struiken zagen we niks van eventueel jong grut, helaas.

Vogels zitten graag op hekken en paaltjes zoals de boerenzwaluw, kleine mantelmeeuw, veldleeuwerik, kokmeeuw en grutto.

En je moet altijd naar boven blijven kijken. Er is zoveel te zien! Scholekster, torenvalk, grutto en kievit.

Bijzonder blijft het, dat je hier in het Ilperveld zo’n stadse skyline hebt.

Er moest ook nog gewerkt worden. De boer bracht zijn, over de eilandjes verspreid staand vee, krachtvoer.

Wat is het een mooi gebied! Zwager en ik waren niet de enigen, die genoten op deze vroege zondagochtend!