In de laatste weken heb ik zomaar twee series gebincht. Dat vind ik voor mijn vergeetachtige chemobrein ideaal. Als ik namelijk bij een serie een week later het vervolg deel ga kijken, weet ik niks meer van het voorgaande. Zodoende trakteerde ik mezelf op een paar avondvullende programma’s in mijn thuisbioscoop. Eerst heb ik genoten en gelachen met De grannies van Amsterdam. Zo’n heerlijke humoristische types met elkaar. En daarbij was het helemaal uit het leven gegrepen. De serie is te zien op NPO plus.

Van een andere orde is Adolescence. Die is te zien op Netflix. Het is het verhaal van de familie Miller van wie het leven totaal op z’n kop komt te staan wanneer de dertienjarige zoon Jamie (Owen Cooper) wordt gearresteerd voor de moord op een tienermeisje van zijn school. Het is gedurende vier afleveringen de vraag wat er werkelijk is gebeurd, of deze moord voorkomen had kunnen worden en of Jamie (on)schuldig is. Waarbij zowel de ouders Eddie (Stephen Graham) en Manda (Christine Tremarco), de onderzoekende psycholoog en de politie tot de laatste aflevering in het duister tasten. Heftig om te zien hoe zo’n joch zichzelf helemaal kan afsluiten van de buitenwereld en contact bijna onmogelijk maakt. Hij lijkt te geloven in zijn eigen onschuld. Fantastische acteerprestaties, vooral van de zoon. Temeer daar dit een jongen is zonder acteerervaring. Zo knap gedaan!