Uitgenodigd door vriendin M reisde ik voor de tweede keer in een week naar Wieringen. Dit keer nam ik een pendelbus naar de Stroeërweg op Stroe. Bij M, die daar woont, haalde ik een polsbandje op en dat verschafte toegang tot allerlei kunstmanifestatie op locatie. Eens per twee jaar wordt op Wieringen een kunstroute georganiseerd. Voor het eerst was dit nu op Stroe. Het was heerlijk om weer eens bij M en M thuis te zijn. Het is daar altijd zo mooi. Zeker op zo’n stralende lentedag is het daar een waar paradijs.

Maar deze dag kwam ik er ook om de Binnenroute te bezoeken. Eén van de locaties was het huis van M dat uit twee gedeeltes bestaat. In het voorhuis hield de heer des huizes M een lezing over de vormen van het Wieringer landschap. De geologische geschiedenis waarin zwerfkeien, andere steensoorten en verschillende soorten zand een rol spelen.

M is in de streek geboren en getogen. Dat was aan de bevlogenheid van zijn verhaal te merken. Hij had een prachtige, zelf op schaal gemaakte hoogtekaart erbij en hij las tussendoor gedichten voor, die ook allemaal met de liefde voor het wad, de kust of het water te maken hadden.

Ik plaats één van de gedichten, die de liefde voor het wad bezongen, geschreven door dichter Roel Mellema, ook ooit ingezetene van de Wieringermeer.

In het woonhuis van M en M stond een piano en daar konden we twee concerten volgen. Eerst van Doroté Crijns. Op haar programma stonden stukken van Bach, Beethoven en de Bergense componist Simeon ten Holt.

Het duo Encuentro Intenso laat muziek met folkloristische elementen uit Spanje, de Balkan en Zuid-Amerika horen, vertolkt op gitaar en viool.