Toen wij bij Huis aan het Water verzamelden voor de wekelijkse maandagochtendwandeling, werd ons gevraagd of we er bezwaar tegen hadden, dat er een foto van ons wandelgroepje zou worden gemaakt. Het doel was een artikel in een huis-aan-huisblad, waarbij reclame gemaakt zou worden voor de Amuse-tocht, die op zondag 15 juni gehouden gaat worden. De opbrengst is voor Huis aan het Water. We vonden het allemaal prima. Het adres waar we ons moesten vervoegen en de tijd werd afgesproken en wij bedachten een route, zodat we er op tijd op de afgesproken plek zouden zijn. Het startpunt was bij de dijk naar Marken. Het was nog wat somber. De zon liet zich nog niet zien.

Vandaaruit gingen wij langs camping Uitdam richting het dorp.

Ondertussen genietend van het prachtige landschap.

Altijd leuk om wat vogels te kunnen spotten: de tureluur en de kuifeend.

Bovendien troffen we een duivenmelker, die net zijn vrachtje duiven had losgelaten bij Uitdam. Die moesten nu zelf terugvliegen naar Marken.

In Uitdam gingen we landinwaarts.

En precies op tijd meldden wij ons op het afgesproken adres. Dat bleek een theetuin, rustpunt met boerenterras te zijn bij schapenhouderij Lammes-Hopman.

We werden daar opgewacht door Ella van Huis aan het Water en Liesbeth de boerin. We zaten heerlijk landelijk in de zon, die inmiddels door het wolkendek was gebroken. We lieten ons verwennen met koffie en een heerlijk boerderij-ijsje. Dat laatste is één van de amuse-hapjes, die op de Amusetocht op 15 juni gepresenteerd worden. Ondertussen maakte de fotograaf zijn photoshoot en hopen we dat de foto samen met het krantenartikel een goede reclame wordt, zodat de tocht veel deelnemers gaat trekken. Iedereen die deelneemt aan de amusetocht spekt het Huis aan het Water, een prachtig doel. Dit huis heeft zijn waarde bewezen met al zijn activiteiten voor (gewezen) kankerpatiënten of mensen, die anderszins met kanker van doen hebben. Het lotgenoten-principe is een ijzersterk concept.

Helaas werd het tijd om de gezellige stek te verlaten en richting de dijk terug te lopen. Onderweg zagen we drie lepelaars. Een tweetal had het druk met elkaar en de derde keek zielig toe. Of is dit een menselijke interpretatie?

Met de zon erbij toont alles toch een stuk vrolijker.

Het was gewoon weer een heerlijke maandagochtendwandeling.

We waren dan ook eigenlijk al weer tè snel terug bij de auto.