Waar een klein dorp groot in kan zijn. Watergang is zo’n dorp, behorende tot de gemeente Waterland, buurdorp van Ilpendam. Eigenlijk is het een soort lintdorp, maar dan een dubbel lint. Eén rij huizen staat langs de N 235, de doorgaande weg naar Purmerend,  langs het NH Kanaal. Via een paar verbindingsstraatjes kom je in het volgende lange lint, parallel erachter, de Dorpsstraat. Die straat is heel smal, eigenlijk niet geschikt voor auto’s. Het is dan ook het smalste straatje van Nederland volgens Wikepedia. Het totale inwonersaantal is ongeveer 600. Er is geen winkel, geen school, niets. De mensen moeten voor alle voorzieningen uit hun dorp. Maar een kerk is er wel. Piepklein is het er dus.

Toch ziet deze kleine gemeenschap elk jaar kans om het Tuintonen festival te organiseren. Het dorpje wordt opgetuigd om allerlei muziekgezelschappen te ontvangen, die dan in tuinen bij bewoners mogen optreden.

Ons koor InStemming deed dit jaar voor het eerst mee. Wij mochten het festival zelfs openen. We zongen in de buitenlucht op het erf van een boerderij.

Onze dirigent dirigeerde vanaf een boot (foto Cor Klaver)

en het publiek zat op het perceel van de buren aan de overkant van het water, of stond op de brug. Omdat het rustig weer was verwaaide het geluid niet, waar we bang voor waren.

Ons tweede optreden was in de NH kerk. Dat werd een nóg spetterender optreden. 

Tussendoor wandelde ik door de Dorpsstraat en beluisterde hier en daar wat andere optredens.

Het publiek genoot zichtbaar.

Aan alles was gedacht, zelfs aan artiestenvervoer.

Het dorp heeft van zichzelf al zoveel fotogenieke plekken, dus dat was ook genieten.

Herhaaldelijk zag ik dorpsgenoten uit Ilpendam over het water aanleggen bij een optreden.

Zelfs een muziekgroep kwam aan over het water met hun eigen schuit, die ze meteen gebruikten als podium. Watergang ligt dan ook aan het natuurgebied Varkensland, waar sloten het veengrondgebied verdeelt in kleine landjes en de dorpen met elkaar verbindt. Prachtig vaargebied.

Helaas gooide de regen een klein beetje roet in het eten, maar de temperatuur was lekker en als je een terrasje wilde pikken, zat je onder een parasolletje droog, want ook de horeca was goed voor elkaar op deze muzikale middag.

Als het aan mij ligt, is het niet de laatste keer, dat wij, met ons koor, meededen aan het Tuintonenfestival. Het smaakt naar meer!

(collagefoto’s zijn aanklikbaar)