Ik had me bij de Wandelsite ingeschreven voor een wandeling dichtbij huis. ’t Twiske is voor mij op fietsafstand, maar ik kreeg deze dag zomaar een lift aangeboden van de organisator van vandaag. Op de parkeerplaats bij De Breek in Landsmeer verzamelden we. Helaas waren er op het laatste moment nog wat afzeggingen, waardoor we maar met zijn vijven aan de wandeling begonnen. Maar dat mocht de pret niet drukken.

Recreatiegebied ’t Twiske is ontstaan uit een combinatie van factoren, waaronder veenwinning, inpoldering en zandwinning. Oorspronkelijk was het een veenweidegebied waar het riviertje “Het Twiske” door stroomde. Nadat pogingen tot inpoldering en ontginning voor tuinbouw mislukten, werd het gebied grotendeels verwaarloosd. De zandwinning voor de Coentunnel in de jaren 60 leidde tot de vorming van de Stootersplas, wat de basis legde voor het huidige recreatiegebied. In 1972 startte de aanleg van het huidige Twiske. Er was in die tijd namelijk veel behoefte aan ruimte voor recreatie bij grote steden als Amsterdam, Zaanstad en Purmerend.

De combinatie tussen recreatie en natuur is zeer goed geslaagd. En wat ook heel bijzonder is: vandaag de dag ziet Het Twiske eruit alsof het nooit anders is geweest! Het is een afwisselend landschap geworden met rietzomen, schrale graslanden, sloten, plasjes, oevers en bosjes. Daarin zochten wij onze weg.

De Twiskemolen ligt net buiten Landsmeer, alsof hij er altijd gestaan heeft. Ook dat is niet het geval. Hij is namelijk verplaatst uit Barsingerhorn en hier een tweede leven begonnen.

Om de vele watertjes aan elkaar te verbinden zijn er in dit recreatiegebied veel bruggen en vlonderpaden gebruikt, zodat alle landjes ook makkelijk bereikbaar zijn.

Ons lunchpakket werd verorberd aan een picknicktafel bij een speelplaats na ongeveer 6 km. Er waren geen kinderen, dus wij zaten daar rustig.

Je kunt je voorstellen, dat de vele waterpartijen en met name de Stootersplas, waar het hele recreatiegebied omheen is aangelegd, uitnodigen tot watervertier. Deze dag zagen we, zeggen en schrijven, één zeilbootje. Als het warmer weer wordt, zal dat wel veranderen.

Onze organisator K had de wandeling in ongeveer drie gelijke parten opgedeeld. Na weer 6 km was er een koffie pauze op het terras van Paviljoen Twiske.

Het gebied was rustig vandaag wat betreft mensen, die we tegen kwamen. Ook zagen we bijna geen dieren. Maar op een gegeven moment kwam er een flinke groep Schotse hooglanders in beeld.

Ganzenpoep hadden we wel al genoeg gezien en opeens waren daar ook wat groepen Canadese ganzen

en de leukste verrassing was een pad op ons pad.

De Twiskemolen kwam weer in zicht, wat natuurlijk betekende, dat we ’t Twiske rond waren gelopen. De stappenteller gaf 18 km aan, lekker.