Mijn nicht G en ik spraken af om naar de tentoonstelling van Erwin Olaf te gaan in het Stedelijk  Museum. Niet zo’n vreemde keuze, omdat we allebei iets met fotografie hebben.

Erwin Olaf overleed op 64 jarige leeftijd in september 2023. Hij was een van de belangrijkste Nederlandse kunstenaars en zijn foto’s zijn wereldberoemd. Hij was activistisch en kwam op voor de vrijheid om je eigen leven te bepalen, je identiteit, seksualiteit, gender en lichaam. Ook maakte hij zich zorgen om de wereld, het klimaat, de globalisering en de effecten ervan op de samenleving. Dat kwam tot uitdrukking in zijn fotografie.

Ook maakte hij films en beeldhouwwerken en organiseerde spetterende feesten in Amsterdamse nachtclubs.

Na zijn activistische periode trok hij meer de studio in. Daar zette hij zijn camera op statief en ging experimenteren met licht, compositie en kader. Hij zijn werk meer stileren en perfectioneren. Er was geen ruimte meer voor toeval.

Gedurende zijn leven werd hij in periodes gegrepen door diverse thema’s. Dans heeft hem wereldberoemd gemaakt. Choreograaf Hans van Maanen was van grote betekenis.

Een tijd lang werd hij gegrepen door naakt. Een ingewikkeld onderwerp, want wat voor de één doodnormaal is, kan voor een ander schokkend of pervers zijn. Erwin Olaf fotografeerde naakt niet om te provoceren. Hij had pure bewondering voor de schoonheid van de menselijke lichamen. of het nou afgetrainde danslijven waren of lijven met extra kilo’s, hij vond ze allemaal uniek en interessant.

De serie ‘Grief’ was een reactie op de gebeurtenissen in de 21ste eeuw, die de wereld veranderden, de aanslagen van 9/11 en de moord op Theo van Gogh. De wereld laat barsten zien en Olaf maakt een serie, die terug gaat in de tijd. De scenes, opgebouwd in de studio, lijken wel op een Amerikaanse filmset. Decor, licht, kostuums en rekwisieten, alles klopt.

De serie ‘Im Wald’ vond ik ook schitterend. De opnames werden gemaakt in de Zuid-Duitse natuur en de fotograaf daagde zichzelf uit om er in de studio hele grote beelden van te maken.

Met ‘Fools’ gaf hij uitdrukking aan het gevoel dat er heerste in de wereld tijdens de corona-epidemie. Bijna geen menselijk contact mogelijk, opgesloten zitten in één ruimte.

Nog even een collage van een paar beroemde foto’s

en tot slot zijn laatste selfie van toen hij al ziek was en een longtransplantatie moest ondergaan.

Met zijn laatste serie wilde hij zijn modellen eren en hij maakte een serie van muzen van oudere modellen. Ook deze serie gaat, net als veel van zijn werk ook over vergankelijkheid en hoe sterfelijk we zijn.

Ik heb enorm genoten van deze prachtige tentoonstelling! Wat een geniale fotograaf!