Chateau Neercanne, vlak bij de Belgische grens (Canne) en bij Maastricht heeft een uithangbord. Je vraagt je af voor wie dat bord is, want dat kasteel is van zichzelf al een blikvanger. Het bord valt dan ook niet op. Het hangt aan de binnenkant van de poort. Het steekt niet uit, maar het loopt parallel met de gebouwen erachter. Waarschijnlijk omdat ik uithangborden verzamel, viel mijn oog er toch op.
Toeristische attracties dicht bij huis worden door ons zelden of nooit bezocht. Zo was ik nog nooit in Monnickendam bij de jaarlijkse visserijdagen. Vandaag zocht ik een fietsdoel en ben ik even gaan kijken. 
Het was heel kleinschalig opgezet en gezellig druk. Het Zuiderzeestadje profileert zichzelf met de visserij. Daarmee is de stad ooit tot bloei gekomen. Nu kon je allerlei oude beroepen zien die zijdelings iets te maken hebben met vroegere tijden. Zo zag je het geijkte klompen maken, netten boeten, kantklossen enzovoort. Er werd paling gerookt en overal kreeg je lekkere vishapjes aangeboden om te proeven. Een koor zong gezellige zeemansliederen. Traditioneel van opzet, maar de oude omgeving van de Monnickendamse haven is een leuke entourage, die mensen blijft trekken in vakantietijd. De terrassen zaten tenminste goed vol en het levert ook nog leuke plaatjes op. 
Door mijn onbekendheid met de ins en outs van andere kerkgenootschappen was ik stomverbaasd dat ik bij de ingang naar de Protestante begraafplaats in ons dorp deze engelen als poortwachters zag zitten. Ik zag ook, dat ze er niet altijd gezeten hebben, Er was altijd alleen een stalen ornament bovenop de pijlers waar het hek aan vastzit.
Ik ken engelen vanuit mijn katholieke achtergrond, maar verder niet. Ik ging eens zoeken op internet en vond in een artikel op Refoweb.nl een tekst, waarmee het verschil van opvatting duidelijk wordt:
De Bijbel biedt ons niet een speciale engelenleer, maar engelen zijn dus wel nadrukkelijk in de Heilige Schrift aanwezig. Ze zijn krachtige helden, heerlijke geesten, hemelse zangers, die door God werden en worden (!) ingezet op buitengewone momenten in de heilsgeschiedenis. Engelen zijn er ook ter wille van Gods Kerk, om haar te dienen. Het is dan ook dwaasheid, niet naar de Schrift, als we engelen vereren of zelfs tot hen bidden. Dan vereren we schepselen. Engelen zijn er juist mede om de gelovigen ten dienste te zijn. Niet engelen zijn de bewerkers van het heil, maar zij zijn er tot lof van de grote heilbrenger Jezus Christus. God wil engelen gebruiken in Zijn dienst. Zij strijden voor God en de gelovigen.
Wel logisch dat engelen een rol spelen in het Protestante geloof, want in menig Bijbelverhaal komen engelen voor. In de katholieke kerk worden engelen meer vereerd. In de Protestante kerk zijn het dienaars. Vandaar dat ze in ons dorp poortwachters geworden zijn. 
Ik weet niet of meer mensen er last van hebben, maar ik stoor me de laatste tijd enorm aan de presentatie van het journaal. Eerst is daar dat geloop op naaldhakken, dat voor veel onrust en afleiding zorgt, bij mij althans. De nieuwslezer(essen)s doen net of we kleuters zijn. Ze denken, geloof ik, dat als ze de boel niet beklemtonen, de boodschap niet over komt. Ik dacht altijd dat het journaal het nieuws neutraal moet brengen, onpartijdig. Dat is ver te zoeken. Ze trekken zware gezichten of ze gaan een ander stemgeluid aannemen. Ook gaan ze vaak teveel in op details, om het ons nóg duidelijker uit te leggen. Maar tot overmaat van ramp zijn er de vele interviews met mensen op straat, alsof dat de deskundigen zijn.
Op deze manier kan ik het journaal wel overslaan. Ik word alleen maar afgeleid van het nieuws. Ben ik de enige, die zich een kleuter voelt?
De fotouitdaging / tegenstelling heeft deze week als thema: groot – klein.
Toevallig was er een mini-rupsje op mijn schoot gekropen. Ik schat dat het 1 mm dik en zo’n 15 mm lang was. Een uitgelezen object om de macrolens uit te proberen. Dan zie je dingen die je met het blote oog bijna niet kunt waarnemen. 
We fietsten eerst een eind tegen de wind in. Helaas betrok de lucht en was er eigenlijk geen zon. Verder prima fietsweer, maar alsof het zo moest zijn, brak de lucht open toen we bij Durgerdam de IJsselmeerdijk op reden.
Daar hadden we de wind in de rug en met de zon erbij heb je op een dijk toch de mooiste vergezichten over het land. 
We genoten van de ruimte, de kleurtinten groen, alles wat er op het land en het water te zien was. 
En deze buizerd liet zich ook nog eens op de foto zetten!
Met een jaarkaart van de Hortus kun je makkelijk voor even die mooie tuin binnenlopen. Het is er heerlijk, een oase van rust midden in alle stadsdrukte. Ik ging even wat oefenen met fotograferen. De vlinders in de vlinderkas werden mijn onderwerp. Hier laat ik even de best-gelukte foto’s zien.
Ik was nog nooit bij de Canal Pride geweest, maar als je schoonzoon meevaart op één van de boten, moet je toch even gaan kijken. 
En ik heb genoten! Genoten van de gemoedelijke sfeer, die er hing, het fijne publiek, de blije trotse mensen op de boten. Ja, ze mogen er zijn en helemaal vandaag! 
Ik ben trots op mijn schoonzoon, die blijkt prachtig te kunnen dansen, trots op Amsterdam, dat de geweldige entourage levert voor dit festijn.
Wat een prachtig feest!!
De stad is al de hele week in de ban van de Amsterdam Pride. Overal zie je tekens, versieringen om de Pride aan te kondigen. Er zijn allerlei activiteiten georganiseerd om homosexualiteit onder de aandacht te brengen, ook op TV. In ons tolerante Nederland is dat nog steeds nodig, gezien de soms nare voorvallen die mensen met een andere geaardheid mee maken. Morgen vindt als sluitstuk van de festiviteiten de Canal Parade plaats. Er zullen zo’n 80 boten door de Amsterdamse grachten varen. Mooi dat het mag en kan.
Deze fotocollage maakte ik van dingen die ik zag op een klein wandelingetje door de hoofdstad.
Ik zat vandaag in de tram in Amsterdam, zag dit beeld en vond het meteen prachtig. Ik moest er natuurlijk foto’s van maken. Het bleek dat dit beeld van Mark Wanders afgelopen maandag geplaatst is op het Rokin vlak voor Scheltema. Het is een fontein en vandaag stroomde er voor het eerst water uit. Een klein primeurtje dus.
De kunstenaar wil met het beeld ‘verbinding’ voorstellen. De twee verbonden figuren kunnen zowel man als vrouw zijn, oud of jong. Door het water, dat eruit stroomt, krijgt het brons verschillende tinten. Ik vind het prachtig, een fontein met allure. Verderop stond nog zo’n mooi beeld. Ik ben er nog niet achter van wie dit is.
Alles is veelbelovend voor de rest van rode loper, die momenteel wordt aangelegd onder (noord-zuidlijn) en op het Rokin. Eind 2017 moet alles klaar zijn.
