De laatste 50 dagen

Ja, het is echt waar: ik moet nog 50 dagen werken, dan ga ik met prepensioen. Ergens is het nog heel onwerkelijk, maar ik kan me er ook al erg op verheugen. Na 43 jaar geen verplichtingen meer aan het onderwijs. Me niet meer druk hoeven maken om de zoveelste nieuwe ontwikkeling, géén vol hoofd meer van alles wat nog moet gebeuren.IMG_8104

Ja, ik heb de knoop doorgehakt. Ik hikte er al een poosje tegenaan, want ik kon mijn draai niet meer zo goed vinden. Alles waar ik toch dik 40 jaar met hart en ziel aan gewerkt had, begon me tegen te staan. Ik had dat nooit van mezelf gedacht, maar die stemming kwam over mij en liet me niet meer los. Ik ging slechter slapen, alles leek zwaarder te worden, kortom mijn werk bracht niet meer de voldoening en het plezier wat ik gewend was. Daarom heb ik nu besloten te stoppen. Twee jaar te vroeg om volledig pensioen te vangen, maar dat is het me waard. Het besluit luchtte me erg op en nu lukt het weer beter om met volle inzet tot het einde van dit schooljaar ervoor te gaan. Nog 50 dagen, ja, ik tel ze wel af……….

7 gedachtes over “De laatste 50 dagen”

  6. Ik herken het helemaal. Ook ik ben twee jaar eerder gestopt, en ik heb de afgelopen twee jaar volop genoten. Ik her ken het helemaal, ook ik werd mij bewust dat ik opeens helemaal flauw werd van al weer al die veranderingen in het onderwijs. Ik gaf les aan een MBOschool opleiding Verzorgende en de opleding maatschappelijke zorg. Toevallig vandaag een etentje gehad met 7 oud collega’s. Een doet op dit moment weer wat invalwerk, en een collega moet nog 3 jaar werken, waar ze heel erg tegenop ziet. De mensen die voor ons in de plaats zijn gekomen zijn voor een groot deel overspannen! of hebben hun heil al weer ergens anders gezocht. Dat geeft wel te denken.

    Like

    Beantwoorden

Plaats een reactie