Na de regenbuien zou er een stralende, weliswaar koude dag volgen. Dus wij trokken de wandelschoenen weer aan, want we kunnen niet genoeg krijgen van de herfst, nu het nog kan. De route ging dwars over Park de Hoge Veluwe. Een beetje dubbel was ik over het feit, dat we €17,- kwijt waren om alleen maar door het park te lopen. Wij gingen geen gebruik maken van de witte fietsen of van het Museonder, laat staan van het Kröller Müllermuseum. Als je 24 km gaat wandelen en het om half 6 al aardig schemert, moet je gewoon doorlopen. Jammer, dat er geen aangepaste prijs mogelijk is. De route voerde ons langs de Franse Berg, waar we bergje op, bergje af werden gestuurd. Overal waren resten te vinden van oude muren, omdat ooit bedacht was door mevrouw Kröller-Müller, dat hier een gigantisch museum zou komen te staan. Dit is nooit gerealiseerd. Er staat een oriënteertafel, een pompgebouw en natuurlijk het huis St.Hubertus. In de ontwerpen zie je vaak de hand van Berlage of van der Velde. De zandvlaktes zijn heel speciaal in het park. Het was ook apart, dat we geen gebruik maakten van de fietspaden, maar onze route liep vooral door de bossen. De middag was al een eind op streek toen we in Hoenderlo het Nationaal Park weer verlieten. Het kerkje van Hoenderlo lag erg mooi in de herfstzon. Op de laatste 9 kilometer van deze route passeerden we op 80m boven NAP het hoogste punt van dit Trekvogelpad de ‘Schenkenhul’. Op deze avond van St.Maarten gaf de ondergaande zon aan de ene kant en de opkomende maan aan de andere kant  een hele speciale sfeer aan onze wandeling. Genieten!Het was al bijna donker toen we bij de bushalte aankwamen op de Schalterdalweg.