Alleen thuis

Alleen thuis zijn is voor mij een fenomeen dat ik haast niet ken. Soms kan ik er erg naar verlangen om eens alleen thuis te zijn. Niet dat het zo beroerd is om samen met mijn ega te wonen, integendeel. Het is iets anders. Het gevoel is moeilijk uit te leggen. Elk woord erover is het ook weer niet. Als ik zeg, dat ik ernaar verlang om mijn dag zelf in te delen of zelf te bepalen wat en wanneer ik iets doe, dan lijkt het alsof ik dat nooit kan of mag. Ik heb gewoon alle vrijheid, maar alleen thuis zijn is net iets anders. Vandaag had ik een hele dag voor mij alleen. Het was heerlijk. Ik kijk ervan op wat ik allemaal gedaan heb, zo’n productieve dag! Na de krant en wat huishoudelijke klusjes had ik opeens zin in een wandeling. Ik liep naar Purmerend (4,5 km) om een klein boodschapje te doen en ben lekker uitgewaaid.img_3155Weer terug in het dorp belde ik spontaan aan bij een tante van 86 jaar, die ik ooit beloofd had om op de koffie te komen. Zo blij als ze was om mij te zien! Ik schaamde mij, dat ik het steeds maar had uitgesteld. Ik zal nu wel sneller eens teruggaan. In ons dorpswinkeltje kon ik vandaag mijn eerste groentetas ophalen. Thuis stortte ik me op het maken van pompoensoep en een bloemkoolovenschotel. Met een klassiek muziekje op de achtergrond was het zo’n ontspannen bezigheid om te doen. Ik ga het nog eens leuk vinden om te koken!img_3159 Maar nu zou ik het ook weer leuk vinden als manlief weer thuis is.

10 gedachtes over “Alleen thuis”

Plaats een reactie