Doordat de weersvoorspelling het langste zonnig weer beloofde in het noorden en omdat zeelucht wat verlichting brengt voor mijn hooikoorts reden we vandaag naar het noorden van onze provincie. De voor ons bekende wandeling van Den Oever via Stroe en Oosterland weer terug was bepaald geen straf. We liepen eerst langs het wad over de dijk. Het was dus geen echt wadlopen, waarbij je een oversteek naar een eiland maakt, maar ik moest aan de titel denken door de voetstappen op het wad.

Altijd bijzonder is het lijnenspel daar aan de kust.

en voor ‘vogelaars’ is er altijd wat te beleven. Hier vlogen de Rotganzen ons om de oren.Voorbij Stroe staken we de dijk weer over naar het achterland. Schilderachtige plekjes 

en het kerkhof met zijn nieuwe kapel bekeken we weer alsof het voor het eerst was. 

Doordat je er in verschillende jaargetijden komt, is dat ook in zekere zin zo. Dit doorkijkje naar de kerk van Oosterland zie je tenminste niet in de winter.

Terug in de haven van Den Oever is het net of je op een van de eilanden geweest bent. Je krijgt hier op Wieringen echt een eilandgevoel en daar hoef je dus het wad niet voor over te lopen.