Getooid met treinkortingsbon inclusief Hema-koffie met tompouce-bon namen mijn vriendinnen en ik de trein naar Bergen op Zoom. Op  zoek naar de VVV en de Hema maakten wij een stadswandeling. Bergen op Zoom is sfeervol en heeft mooie gebouwen veel in neo-classisistische stijl. Helaas ontnam de kermis ons het zicht op het mooie marktplein. Misschien een rede om ooit terug te komen naar deze stad met veel geschiedenis.

De bonnen waren verzilverd en dus konden we beginnen aan onze wandeling. Dat Bergen op Zoom een stad is met een verdedigings-geschiedenis is al snel te zien aan een fort, dat nu midden in de stad ligt. Een mooie locatie voor trouwfoto’s zagen we op de terugweg.

Ons doel was fort de Roovere. Wij hadden er nog nooit van gehoord, maar wat een bijzondere plek bleek dat fort te zijn. Toen we buiten de stad liepen we al snel op een soort dijk, dat al onderdeel was van het fort. Het had allemaal van die typische hoeken en doordat je hoog liep, kreeg je een mooi overzicht van het landschap.

Later zagen we, dat de wandelroute de wal was die Fort de Roovere verbond met Fort Pinssen. Hier zijn vier aarden forten, die waren gebouwd als onderdeel van de West Brabantse Waterlinie tussen Bergen op Zoom en Steenbergen, dat is aangelegd in 1628 als onderdeel van de Zuiderwaterlinie. Het was een verdedigingswerk om de vaarroute van Zeeland naar Holland te beschermen. Dat deden ze door middel van inundatie. Vanaf de 80 jarige oorlog is dit gebied 6 keer onder water gezet ter verdediging, maar als je de jaren bij elkaar optelt heeft het gebied 50 jaar onder water gestaan.

Sinds 2010 is Fort de Roovere in zijn oude staat hersteld. De oude wallen zijn weer opgeworpen maar ze hebben er nog wat mooie elementen aan toegevoegd, zodat het nu een publiekstrekker is geworden. Er is een ‘onzichtbare’ loopgraafbrug gebouwd, waarmee je op een andere wal kunt komen. Het is de bedoeling dat de zogenaamde Mosesbrug onder de waterspiegel ligt en onzichtbaar is. Je loopt door het water zonder natte voeten te krijgen. Je ziet alleen hoofden uitsteken over het water. Helaas mistte dat effect bij ons, vanwege de lage waterstand. Evengoed was het een prachtige oeververbinding.

Vanaf december 2017 is er nog een blikvanger bijgekomen: de Pompejustoren. Ze noemen het een theater-uitkijktoren. Wij wilden onze krachten sparen en klommen er niet in. Bovenop heb je uitzicht over de hele West Brabantse waterlinie. Maar het gebouw was ook al indrukwekkend, als je er gewoon omheen liep. Zo’n bijzonder ontwerp op zo’n bijzondere plek.

Zijn naam dankt de toren aan Pompejus de Roovere, (1571-1638) schout van Dordrecht, lid van de Raad van Staten en aangewezen om de fortificaties te begeleiden.

Thuis ging ik eens googlen en stuitte op dit filmpje. Ik werd erg blij van hoe dit prachtige project tot stand gekomen is. Zo’n mooi initiatief en erg de moeite waard om eens te bezoeken, temeer vanwege de historische waarde van dit gebied.