Samen met mijn leesgroep lazen wij de afgelopen periode ‘Onder de Drachenwand’ van Arno Geiger. Een mooi boek over het leven van een soldaat aan het einde van de Tweede Wereldoorlog in Oostenrijk.

De hoofdpersoon komt gewond terug van het Russische front in 1944. Om op krachten te komen gaat hij wonen aan de Mondsee onder de steile Drachenwand, een beeldbepalend gebergte. Hij leeft daar een betrekkelijk rustig leven in de idyllische omgeving, raakt verliefd en knoopt een vriendschap aan met een Brazilliaan, die daar ook woont. Wel is er steeds de dreiging, dat hij terug gestuurd gaat worden naar het front. Dit verhaal wordt af en toe onderbroken door verhalen van mensen die in Darmstadt wonen en van een Joodse familie. Darmstadt wordt gebombardeerd en de Joden worden tewerkgesteld in een kamp.

Wat ik bijzonder vond aan dit boek was, dat het eens beschreven was vanuit de positie van de bezetter. Je las over mensen, die er tegen beter weten in tot het laatst aan toe van overtuigd waren dat de F, zoals Hitler werd genoemd, de oorlog wel zou gaan winnen.

Een aangrijpende roman over de kracht van verhalen, over het individu en de oorlog, over de dood en over de overlevenden, en over liefde in duistere tijden.