Eindelijk is het weer eens gelukt om samen met ex-studiemaatje Rik te gaan wandelen. Het was té lang geleden, waardoor er gespreksstof te over was. We troffen elkaar in de trein naar Den Bosch, Vandaar met een busje naar Ammerzoden en daar volgden we een Groene Wisselwandeling, die bijna parallel liep met een bewegwijzerde Klompenpad route, die de naam Baanbreker had meegekregen, genoemd naar een gemaal, dat we onderweg zouden tegenkomen. Meteen in Ammerzoden werden we verrast door een prachtige ruïne kerk. We namen de tijd om deze fotogenieke plek vast te leggen.

De kerk uit de 15e eeuw was in hervormde handen gevallen, maar al snel had men geen geld meer voor het onderhoud van de hele kerk. Men besloot om een gedeelte in gebruik te houden, de rest liet men vervallen. Vandaar het ontstaan van deze ruïne kerk. Het afgesloten gedeelte is heden ten dage nog steeds in gebruik.

We vervolgden de route door aan de overkant van de weg de oprijlaan te nemen naar kasteel Ammersoyen.

Een prachtig kasteel, mooi onderhouden, helaas vandaag gesloten, maar we konden toch overal rondom en op de binnenplaats kijken.

We liepen om Ammerzoden heen en kwamen in meer agrarisch gebied. Met ons lekenverstand vonden we de grond inmiddels wel genoeg verzadigd.

De wandelpaden waren ook goed modderig af en toe, maar ze brachten ons op mooie plekken,

zoals naar de dijk van de Afgedamde Maas, een dode tak van de Maas. De rivierloop is hier vaker veranderd, dat zie je terug in het landschap. De strijd tegen het water hield de mens bezig. Deze stroomruggen getuigen ervan.

We liepen zo’n kilometer of wat onderlangs de dijk, prachtig natuurgebied.

Bij het dorpje Well bereikten we de dijk van de Maas.

Het Wellse Veerhuis met ernaast nog een authentiek weegbrug huisje, dat dienst deed bij de verhandeling van producten, die ingescheept moesten worden. Sinds lang was hier bij Well een veer, dat Brabant bereikbaar maakte.

Een rondje door het dorp bracht ons bij het Slot van Well (helaas privéterrein). Dit slot en ook kasteel Ammersoyen lagen op strategische plekken in de verdedigingslinie van het land.

Langs de Wellsche Waard kwamen we weer terug in Ammerzoden. De makers van deze Groene Wisselwandeling hadden niets te veel gezegd met hun aanprijzing, dat we een prachtige, gevarieerde wandeling zouden maken door het zuidelijke deel van de Bommelerwaard. En dat nog wel op zo’n grijze, maar gelukkig wel droge dag!

Rik’s blogverhaal kun je hier lezen.