Trots

Onze zoon is benoemd tot directeur van een scholengemeenschap! Wij zijn uiteraard zo trots als een pauw! Wie had dat ooit gedacht!

Als je bedenkt, dat hij altijd een grote hekel had aan school, werkte voor een zesje en zo zijn VWO-diploma op zijn boerenfluitjes haalde. Na een mislukte universitaire studie leek hij het helemaal gevonden te hebben bij een bollenboer. Het werken daar werd zijn lust en zijn leven. Hij bloeide op, stond vroeg op, maakte lange dagen. Daar werd hij uitgedaagd, werd serieus genomen, mocht meedenken in het bestrijdingsprogramma voor ziektes op tulpen, mocht op een trekker rijden, kortom allemaal dingen doen, die nieuw waren en boeiend. Dit ging hij tot zijn pensioen doen, riep hij. We zullen nooit weten hoe lang dit leven hem had blijven boeien, want Pfeifer gooide roet in het eten. Hij gooide het roer om en belandde op de lerarenopleiding. Van leraar aardrijkskunde klom hij langzaam op, eerst mentor, sectieleider, teamleider en nu dit. Hij is bijna 40.

Zijn drive is niet om zo hoog mogelijk op de maatschappelijke ladder te komen, maar om werk te hebben, dat bij hem past en waar hij zijn ei in kwijt kan. Ik denk zeker , dat deze nieuwe baan een mooie uitdaging voor hem is. Wij hebben er alle vertrouwen in en het is prachtig om te zien hoeveel zin hij er in heeft!

17 gedachtes over “Trots”

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

Gravatar
WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. ( Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. ( Log uit /  Bijwerken )

Annuleren

Verbinden met %s