Twiske blues

Even op een heen-en-weertje naar ’t Twiske, natuurgebied bij Den Ilp. Ik maakte een collage van planten en dieren, die ik er zag.

Terug naar mijn fiets zie ik mijn weg geblokkeerd door vier Schotse Hooglanders. Bij gewone koeien stamp ik eens op de grond en ze vliegen weg, maar bij deze jongens (want die liepen er tussen) schrok ik, toen ik dichterbij kwam toch wel van de enorme horens. Ik had geen zin om gespietst te worden, dus keerde ik, om een andere route te zoeken. Dat bleek wel erg ver lopen te zijn, dus toch maar weer richting de Hooglanders. Gelukkig waren ze nu iets meer naast het pad aan het grazen. Ik liep er ogenschijnlijk rustig langs, glipte door het poortje en was bij mijn fiets. Poeh poeh.

13 gedachtes over “Twiske blues”

  2. Spannend momentje dus. Ik ga zo eens even kijken hoe het met ze is😉

    Op ma 14 sep. 2020 om 08:12 schreef Sjannesblog

    > > > > > > > Jeanne van Sjannesblog posted: ” > Even op een heen-en-weertje naar ’t Twiske, natuurgebied bij Den Ilp. Ik > maakte een collage van planten en dieren, die ik er zag. > > > > > > > > Terug naar mijn fiets zie ik mijn weg geblokkeerd door vier Schotse > Hooglanders. Bij gewone koeien stamp ik eens op d” > > > >

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

  6. ha Sjanne,

    oei oei… ja… dat herken ik wel…
    Ik loop ook een eindje om!

    Eens was er een man in de Kennemerduinen, die me vertelde dat deze dieren NUL adrenaline hebben.
    Dat stelt me wel gerust…
    Maar ik vind zo ook zo groot en die horens!!

    groetjes van Marlou

    .

    Like

    Beantwoorden

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

Gravatar
WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. ( Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. ( Log uit /  Bijwerken )

Annuleren

Verbinden met %s