Het lichtje in de verte

Het boek las ik voor de leesclub. Het valt onder post-realistische romans. Het houdt in dat dit soort romans geschreven is in een taal die niet bedoeld is om te communiceren maar om de absurditeit van ons bestaan te illustreren. Hierbij hoort ook, dat er geen normaal tijdsverloop is, geen psychologisch verklaarde personages, magisch realisme, alles is geoorloofd als het maar niet realisme is. Dat alles wist ik niet, toen ik nietsvermoedend begon te lezen.

Ik werd gegrepen door de prachtige omschrijvingen van de Italiaanse natuur in de bergen. Een man vertelt wat hij ziet terwijl hij een huis bewoont in een verder leeg bergdorp. Dan ziet hij een lichtje aan de overkant van de vallei, dat elke avond op hetzelfde tijdstip aan springt. Met de zoektocht van de man, word je het verhaal ingezogen. Je wordt super nieuwsgierig naar dat lichtje. Gezien de omschrijving van hierboven is het logisch, dat het verloop van het boek je totaal op een verkeerd been zet. Toen ik het uit had, twijfelde ik dan ook of ik het wel goed begrepen had. Een heel apart boek, dat je meeneemt op een wonderlijke literaire reis, zoals een recensent van Le Monde het omschreef. Het is ook al eens verfilmd (La Lucina) en genomineerd (2018) voor de International Dublin Literary Award.

9 gedachtes over “Het lichtje in de verte”

  3. Hee, dat van dat lichtje komt me bekend voor. Misschien heb ik de film ooit gezien, maar het kan ook een scène uit een andere film zijn geweest. Ben nu wel nieuwsgierig.

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

Gravatar
WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. ( Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. ( Log uit /  Bijwerken )

Annuleren

Verbinden met %s