Ik was verrast, omdat ik verwachtte, dat dit boek meer van hetzelfde zou zijn als het eerste boek van Raynor Winn, dat een verslag is van hun 1000 km lange wandeling langs het eeuwenoude South West Coast Pat. Dit is een boek dat vertelt hoe het Moth en Ray vergaat na die grote wandeling. Hoe ze de toestand van Moth, hij heeft de ziekte CBD, weer zien verslechteren na thuiskomst, hoe hij evengoed een universitaire studie afrond, hoe Ray een soort kluizenaar wordt, mensenschuw als ze geworden is, trekt ze zich terug in de kerk, hun tijdelijke woonst. Totdat ze verzeild raakt op een feestje en zich daar uit een ongemakkelijke situatie probeert te redden, door te zeggen dat ze schrijfster is. En inderdaad, niet lang daarna begint ze te schrijven aan ‘Het Zoutpad’ een verslag van hun bizarre wandeltocht, met de bedoeling dat Moth het niet zal vergeten. Dat boek zal hun leven totaal veranderen.

Raynor en haar man hebben op het South West Coast Path ontdekt hoe een bestaan in de natuur het leven van Moth , die terminaal ziek is, heeft verbeterd. De terugkeer naar een normaal bestaan blijkt moeilijk, maar een oude boerderij in Cornwall wordt hun redding. Het laatste deel van het boek doet verslag van een wandelvakantie naar IJsland, die Moth graag wilde doen in de hoop, dat het lopen en het afzien, weer zo goed zou uitpakken voor zijn gezondheid als hun eerste lange-afstands-wandeling.

Ik heb erg genoten van dit boek, mogelijk nog meer dan van ‘Het Zoutpad’, dat ik toch ook erg goed vond.