Muurgedichten in Waterland
Dieren hebben plaats moeten maken door uitbreiding van dorpen en steden. De werkgroep Muurgedichten Waterland bracht in de vorm van fraaie muurgedichten een ode aan de dieren die in Waterland geleefd hebben.
Werkgroep: Rieks Hoogenkamp, Margreet Udo, Daan Overmeer, Saskia Haen, Nancy Koot.
Schilderwerk: Titiana Husslage, Carolien Broersen.
Grafisch ontwerp: Nancy Koot. (mijn bron)
Ik vul de gedichten aan met foto’s van de betreffende dieren.
Ik had nog nooit zijn poten gezien.
Sjannesblog 
Hoe treffend dit gedicht. Ik heb een zwak voor meerkoeten.
LikeGeliked door 1 persoon
Het blijven vreemde beesten. Hier vind je ze gelukkig ook overal.
LikeGeliked door 1 persoon
Dat gedicht had ik gemist. De meerkoeten niet. Ik ga straks vast weer een nest volgen
LikeGeliked door 1 persoon
Dit gedicht hangt dan ook in Ilpendam een ander kerkdorp van onze gemeente Waterland.
LikeLike
Wat een mooi eerbetoon aan de meerkoet.
LikeGeliked door 1 persoon
Leuk gedaan Sjanne: het gedicht en de foto van meerkoet!
LikeGeliked door 1 persoon
Superleuk gedicht. En nu is het voor de meerkoeten ook crisis, alle terrassen en vreettentjes dicht. Er is te veel leed in de wereld…. š
LikeGeliked door 1 persoon
Oh zo waar. Meerkoeten kunnen voor hun huisvesting alles gebruiken.
LikeLike
Het zijn toch ware kunstenaars ! Ingenieus die nesten !
Prachtig gedicht ook trouwens !
LikeGeliked door 1 persoon
Aparte beesten waar we hier erg veel van in en om de grachten hebben. Kunnen bijzonder agressief zijn. Eenden gaan er vaak in een boog omheen, terwijl eenden vaak 2x zo groot zijn. Heb meerkoeten ook wel eens tegen elkaar zien vechten en dan zetten ze die grote poten in de buik van de ander. Laatst zag ik er een paar een klein stukje vliegen. Ze kunnen dat dus wel, maar je ziet het bijna nooit. Eerder zie je ze op de stadswal lopen. Kan ook tijden kijken naar hun gebouw. Een sleept van alles aan en de ander legt het op het nest. Vaak een samenwerking waar mensen nog wat van kunnen leren.
LikeGeliked door 1 persoon