De wetten

Zo’n 25 jaar geleden las ik dit boek van Connie Palmen. Ik lees niet heel veel en ik herlees zeker geen boek. Door de serie IM werd ik weer geattendeerd op ‘de wetten‘. Ik weet dat ik het gelezen heb. Ik weet ook, dat ik er toentertijd weinig van begreep. Het boek werd en wordt alom geprezen als een meesterwerk en ik kan het eigenlijk niet hebben, dat ik dat er niet uitgehaald heb. Het boek staat in onze boekenkast en ik trok de stoute schoenen aan en ben het gaan herlezen. Ik heb er geen spijt van gekregen. Dit keer sloeg de roman wel aan. Ik vond het een fascinerende zoektocht van de hoofdpersoon naar zichzelf. De ontmoetingen met 7 mannen, die allemaal een andere wetenschap aanhangen, zijn prachtig omschreven. De hoofdpersoon wil overal kennis vergaren, maar raakt in de war. Wat ze eigenlijk wil, is een onafhankelijk schrijver worden met eigen ideeën en een eigen mening. Er zitten veel autobiografische elementen in. Je kunt wel zeggen, dat de zoektocht voor Connie Palmen zeker geslaagd is. Dit was haar debuutroman en die was zeker veelbelovend.

Op de achterflap staat: In zeven jaar tijd ontmoet de vrouwelijke ik-figuur van De wetten zeven mannen: de astroloog, de epilepticus, de filosoof, de priester, de fysicus, de kunstenaar en de psychiater. Zij begeert in de mannen vooral de wetenschap die hen in staat stelt de wereld te begrijpen en te beoordelen. Via hun verhalen portretteren de mannen tegelijkertijd de vertelster, die verward raakt door het gebrek aan eenduidigheid.

Behalve als een reeks ongewone liefdesgeschiedenissen is De wetten te lezen als een bijzondere Bildungsroman, die de heldin uiteindelijk de rust brengt van een eigen, niet te interpreteren noodlot.

10 gedachtes over “De wetten

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s