Omdat er ook de vakantieperiode tussen zat, kozen we met de leesgroep voor een dikker boek dan anders, namelijk 536 pagina’s. Ik was echt op tijd begonnen, maar het eerste deel van het boek vond ik bijzonder taai, ik schoot niet op. Als ik het niet met de leesgroep las, had ik niet verder gelezen. Achteraf zou dat zonde geweest zijn, want het was een prachtig boek.

Je kwam meteen in een zwaarmoedige sfeer terecht. Het boek speelt eigenlijk grotendeels in het hoofd van een soldaat uit de eerste wereldoorlog, die vanwege geheugenverlies al vier jaar in een gesticht zit. Eindelijk vindt zijn vrouw hem en mag hij mee naar huis. Dat huis staat in Kortrijk, het is een Belgische soldaat. Hij krijgt erge last van nachtmerries. Die vond ik lastig en heftig om te lezen. Het leek of je steeds weer hetzelfde las en dan ook nog met veel komma’s en steeds dat woordje en. Die schrijfstijl is opmerkelijk. Toch stoorde het al snel niet meer, je wordt in het verhaal gezogen en meegevoerd op een stroom richting het einde.

Je krijgt een goed beeld van wat het met iemand doet, als je geen geheugen hebt, en daardoor geen identieteit. Langzaam komt het geheugen terug en vindt de hoofdpersoon zijn plek in het leven. Een boeiend verhaal, dat overigens toch anders afloopt dan je verwacht.

Vol bewondering heb ik een interview met de schrijfster bekeken. Zo vertelde ze, hoe systematisch ze te werk is gegaan om het verhaal te situeren op een plek in België. (Kortrijk) Ze zocht op oude foto’s naar een geschikt huis. Dat tekende ze van binnen helemaal uit en werkte bij het schrijven steeds met die tekeningen. Zelf ging ze nooit naar Kortrijk toe. Ze wilde de sfeer in haar hoofd niet beïnvloeden met de werkelijkheid, die er waarschijnlijk ook anders uit ziet tegenwoordig. Nog veel meer onderzoeken deed ze zodat alles in het verhaal totaal kloppend zou zijn. Fascinerend om te horen. Het boek had naar mijn idee wat minder dik gekund, bijvoorbeeld door een paar nachtmerries weg te laten, hoewel me achteraf wel duidelijk is geworden, dat die dromen een functie hadden bij het terugvinden van het geheugen van de soldaat.